Label: goede vrijdag

Ongeveer op het negende uur riep Jezus met een luide stem: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat betekent: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? Mattheüs 27:46 Als onze Heere roept, doet Hij dat met de vragende stem van een liefhebbend kind. 'Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?' Hij stelt deze vraag niet uit nieuwsgierigheid, maar uit liefde. Hij roept met liefdevolle, bedroefde jammerklachten: 'Waarom, Mijn God? Waarom? Waarom?' Dit is een les voor ons, omdat wij moeten proberen uit te vinden waarom God Zich voor ons verbergt. Geen enkele gelovige zou er genoegen mee moeten nemen te leven zonder volledige zekerheid van het geloof. Geen enkele gelovige zou tevreden moeten zijn om ook maar een ogenblik te leven zonder zeker te weten dat Christus de zijne is. Maar wat moet hij doen als hij het niet weet en de zekerheid weg is? In elk geval moet hij nooit tevreden zijn totdat hij naar God is gegaan met de vraag: 'Waarom heb ik deze zekerheid niet? Waarom mis ik Uw aanwezigheid? Waarom kan ik niet leven in het licht van uw aangezicht?' Geliefden, soms is het antwoord op deze vraag: 'Jij hebt mij in de steek gelaten. Je hart is ...

En hij zei tegen Jezus: Heere, denk aan mij, als U in Uw Koninkrijk gekomen bent. En Jezus zei tegen hem: Voorwaar, zeg Ik u, heden zult u met Mij in het paradijs zijn. Lukas 23:42-43 De satan vraagt je om naar voren te komen zodat hij tegen je kan spreken; hij fluistert in je oor: 'Zie je, je kunt op het allerlaatst nog gered worden. Stel berouw en geloof uit; je kunt op je sterfbed nog vergeven worden.' Verafschuw zijn bedrieglijke leer. Wees niet ondankbaar omdat God goed is. Provoceer de Heer niet omdat Hij geduldig is. Zulk gedrag zou onwaardig en ondankbaar zijn. Neem geen vreselijk risico alleen omdat je aan het enorme gevaar ontsnapt bent. De Heer zal allen aannemen die berouw hebben; maar hoe weet je dat je berouw zult hebben? Het is waar dat de ene misdadiger gered is, maar de andere misdadiger is verloren gegaan. De ene is gered, dus mogen we niet wanhopen; maar de andere is verloren, dus moeten we niets veronderstellen. Beste vrienden, ik vertrouw erop dat jullie niet zo duivels zijn dat jullie uit Gods barmhartigheid een argument halen om door te gaan met zondigen. Als je dat doet, kan ik ...

Hij heeft op God vertrouwd; laat Die Hem nu verlossen als Hij Hem welgezind is, want Hij heeft gezegd: Ik ben Gods Zoon. Mattheüs 27:43 Ik nodig u uit om te kijken naar de erkenning die deze spotters gaven van het geloof van onze Heere: 'Hij heeft op God vertrouwd.' De Heiland droeg geen bijzonder gewaad of teken waarmee Hij de mensen liet weten dat Hij op God vertrouwde. Hij was geen kluizenaar en sloot zich niet aan bij een klein groepje separatisten dat zich beroemde op hun bijzondere vertrouwen in Jehova. Hoewel onze Zaligmaker afgezonderd was van zondaars, was Hij een Mens onder de mensen en ging Hij in en uit onder de menigte als een van hen. Zijn enige bijzonderheid was dat Hij op God vertrouwde. Deze bijzonderheid was zelfs zichtbaar voor die goddeloze schare die er het minst van allen om gaf om een geestelijk kenmerk te bespeuren. Het is onwaarschijnlijk dat deze minachters ooit eerder iemand hadden bespot om zo'n zaak als deze. Het geloof was zo duidelijk in het dagelijks leven van onze Heiland dat de menigte hardop uitriep: 'Hij heeft op God vertrouwd.' Hoe wisten zij dat? Ik veronderstel dat zij niet anders konden ...

Ongeveer op het negende uur riep Jezus met een luide stem: Eli, Eli, lama sabachtani? Dat betekent: Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? Mattheüs 27:46 Deze godverlatenheid was verschrikkelijk, want wie kan volledig beschrijven wat het betekent om door God verlaten te zijn? We kunnen alleen een veronderstelling doen op grond van onze eigen ervaringen van tijdelijke en gedeeltelijke verlatenheid, hoewel God ons in werkelijkheid nooit helemaal verlaten heeft, zoals Hij uitdrukkelijk beloofd heeft: 'Ik zal u beslist niet loslaten en Ik zal u beslist niet verlaten;' (Hebr. 13:5) toch hebben wij soms gevoeld alsof Hij ons had verstoten. Op deze manier kunnen we een klein idee krijgen van hoe de Heiland zich voelde toen Zijn God Hem had verlaten. De geest van Jezus werd overgelaten aan één duister feit, en er was geen enkel hoopgevend teken dat Hem troost kon bieden. Het was het uur waarin Hij voor God moest staan als een bewuste drager van de zonde, volgens die oude profetie: 'want Hij zal hun ongerechtigheden dragen' (Jes. 53:11b). Het was waar: 'Hij is voor ons tot zonde gemaakt' (2 Kor. 5:21m). Petrus zegt: 'Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout' (1 ...

Hierna zei Jezus, omdat Hij wist dat nu alles volbracht was, opdat het Schriftwoord vervuld zou worden: Ik heb dorst! Johannes 19:28 Volgens de moderne gedachte is de mens een zeer fijn en nobel schepsel dat ernaar streeft zich te verbeteren. Hij is dan ook zeer te prijzen en te bewonderen, want zijn zonden zouden een zoektocht naar God zijn, en zijn bijgeloof een worsteling naar licht. De mens is een groot en aanbiddelijk wezen. Daarom moet de waarheid worden aangepast aan zijn behoeften, het Evangelie moet worden aangepast aan de verschillende generaties, en alle regels van het universum moeten in dienst worden gesteld van zijn belangen. Gerechtigheid moet plaatsmaken om te voorkomen dat zij te streng is voor zo'n rechtschapen wezen als de mens. Wat straf betreft, deze mag niet in zijn beschaafde oren worden ingefluisterd. In feite is het de bedoeling de mens boven God te verheffen en hem de hoogste plaats toe te kennen. Echter, dit is niet de waarheidsgetrouwe voorstelling van de mens zoals die in de Schriften wordt beschreven. Volgens de Schriften is de mens een gevallen schepsel met een vleselijk gemoed dat niet met God verzoend kan worden. Hij is een meer dan brutaal schepsel dat ...