Label: goede vrijdag

En Jezus zeide: Vader, vergeef het hen; want zij weten niet, wat zij doen Lukas 23: 34a Onze Heere moest op het moment van bovenstaande woorden de eerste pijnen van de kruisiging verdragen, omdat Hem toen de nagels door handen en voeten gedreven werden. Ook was hij al terneergeslagen en verzwakt door de ontzettende nacht, die Hij in Gethsemané had doorgebracht, de doorgemaakte geseling en de spotternijen van Kajafas, Pilatus en Herodes en de krijgsknechten. Toch konden de zwakheid vanwege de reeds doorgestane martelingen en de ontzettende pijn van het kruisigen Christus niet weerhouden van het gebed. Het Lam Gods was stil tegenover de mensen, maar niet tegenover God. Stom als het schaap voor het aangezicht van de scheerders zei Hij tegen mensen geen woord om Zich te verdedigen, maar in Zijn hart bleef Hij roepen tot Zijn Vader. Wat een voorbeeld is dit voor ons. Zolang we leven moeten we blijven bidden, niets moet ons af kunnen houden van de troon der genade. Lijden moet ons steeds meer dringen tot het gebed. Ophouden met bidden is afstand doen van de vertroostingen die we nodig hebben. God, wilt u ons onder elke gemoedsgesteldheid en overweldigende emotie helpen om te blijven ...

Het bloed der besprenging, dat betere dingen spreekt dan Abel. Hebreeën 12:24 Van alle elementen is het bloed het geheimzinnigste en in zekere zin het meest geheiligde. De Schrift leert ons dat het leven in het bloed is, in het bloed is de ziel. Het bloed is de raadselachtige band tussen stof en geest. Hoe het mogelijk is dat de geest door het bloed met de stof in gemeenschap komt, kunnen wij niet begrijpen. Maar zeker is het dat dit wonderlijke verenigingsmiddel deze schijnbaar ongelijkwaardige dingen samenvoegt. En zo kan de ziel het lichaam bewonen en het leven in het bloed huisvesten. God heeft iets heiligs gegeven aan de bloedstorting, zodat het ontzag inboezemt. Onder de oude bedeling werd het dierenbloed zelfs als iets heiligs beschouwd. Het mocht door de Jood niet gegeten worden. Het was te edel om door de mens als voedsel te worden genuttigd. Wanneer de Israëliet een dier doodde voor de plechtige offermaaltijd, moest het vergoten bloed vooraf aan de Allerhoogste getoond en toegewijd worden. Het bloed was voor God een beeld van de verzoening. ‘Zonder bloedstorting’, zo luiden de gewijde woorden, ‘is er geen vergeving.’ Het leven bevattende bestanddeel moest, tot verzoening van het zondige leven, ...