Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon
“Voor Iedere Morgen”
Scheur uw hart en niet uw kleren. Joël 2:13
Het scheuren van je kleren was een godsdienstig teken dat gemakkelijk uit te voeren was. Het werd vaak gehuicheld. Echte boetedoening is veel moeilijker. Het komt niet zo veel voor.
Mensen willen zich graag houden aan allerlei ceremoniën, want die zijn niet moeilijk voor hun vleselijke natuur. Echte godsdienst gaat voor hen vaak te diep; zij is te vernederend en te radicaal voor hen. Uiterlijke regels zijn voor een bepaalde tijd prettig. Het oog en het oor worden erdoor gestreeld. De hoogmoed wordt gevoed, en de eigengerechtigheid opgeblazen. Maar uiteindelijk zijn deze instellingen bedrieglijk. In het uur van de dood en op de dag van het oordeel heeft een ziel iets anders nodig om op te steunen. Instellingen van mensen en ceremoniën geven dan niet voldoende steun. Elke godsdienst zonder leven is leeg. Elke vorm van godsdienst die niet vanuit een oprecht hart komt, spot met de hemelse Majesteit van God. Hij wordt er door beledigd.
Het scheuren van ons hart is een werk van God. Dit wordt heel intens beleefd en persoonlijk ervaren. Het is niet alleen maar een vorm, maar een diepgaand werk van de Heilige Geest, dat doordringt in het diepst van het hart van iedere gelovige. Het is geen zaak waar alleen maar over gesproken wordt. Het is iets dat ons krachtig vernedert en onze zonden uit ons leven wegdrijft.
Maar het is ook een heerlijke voorbereiding voor Gods genadige troost, die hoogmoedige mensen niet kunnen ontvangen. De tekst draagt ons op om ons hart te scheuren. Maar ons hart is van nature zo hard als marmer. Hoe kunnen wij dit dan doen? Wij moeten onze harten naar Golgotha brengen. De stem van de stervende Heiland scheurde eens de rotsen, en zij is nu nog even machtig. O gezegende Geest, laat ons de stem van de stervende Jezus horen. Dan zullen onze harten verscheurd worden, zoals mensen hun kleren scheuren in dagen van rouw.