“De liefde is sterker als de dood.” Hooglied 8:6
De liefde van Jezus, sterker dan de dood.
Wiens liefde kan dit zijn, die zo machtig is dat Hij de overwinnaar van vorsten, en de verwoester van het mensdom is? Zou het niet als een bespotting klinken, als zij op mijn arme, zwakke, nauwelijks levende liefde voor Jezus, mijn Heere, werd toegepast? Ik heb Hem lief, en misschien zou ik door Zijn genade zelfs voor Hem kunnen sterven; maar wat mijn liefde zelf betreft, zij kan nauwelijks spotten, nog minder een wrede dood verdragen. Zeker, hier wordt gesproken van de liefde van mijn Beminde, de liefde van Jezus, de ongeëvenaarde Minnaar van zielen.
Zijn liefde was waarlijk sterker dan de vreselijkste dood, want zij doorstond zegevierend de proef van het kruis. Het was een langzame dood, maar de liefde overleefde de marteling; een schandelijke dood, maar de liefde verachtte de schande; een dood door de zonde veroorzaakt, maar de liefde droeg onze ongerechtigheden; een verlaten, een eenzame dood, waarvoor de eeuwige Vader zijn gelaat verborg, maar de liefde verdroeg de vloek en zegevierde over alles.
Stort deze liefde vanavond nog in onze harten uit.
Nooit bestond er zulk een liefde, noch zo’n dood. Het was een wanhopige strijd, maar de liefde droeg de overwinnaarspalm weg. Wat nu, mijn hart? Voelt u uzelf niet ontroerd bij het aanschouwen van zulk een hemelse liefde? Ja Heere, ik verlang, ik smacht ernaar om Uw liefde als een oven in mij te voelen gloeien. Kom zelf, en wek de ijver van mijn geest op.
Waarom zou ik wanhopen Jezus te beminnen met een liefde, die sterker is dan de dood? Hij verdient het, ik wens het. De martelaren voelden deze liefde, en zij waren slechts vlees en bloed; waarom ik dan niet? Zij treurden over hun zwakheid en werden nochtans uit zwakheid sterk gemaakt. De genade gaf hun onwrikbare standvastigheid, dezelfde genade bestaat ook voor mij. Jezus, Beminde van mijn ziel, stort zulk een liefde, Uw liefde, deze avond nog in mijn hart uit.