En laban zeide: Men doet alzo niet te dezer onzer plaatse, dat men de kleinste uitgeven voor de eerstgeborene. Genesis 29:2b
Volhouden tot het einde.
We verontschuldigen Laban niet voor zijn oneerlijkheid, maar we aarzelen niet iets te leren uit de gewoonte die hij als excuus aanvoerde. Er is een aantal dingen dat in de juiste volgorde geplaatst moet worden. En als we het tweede willen krijgen, moeten we er zeker van zijn dat we het eerste bezitten. Het tweede mag in onze ogen het liefste zijn. Maar de regel van het hemelse land moet wel gevolgd worden en de oudste moet het eerst huwen. Zo begeren de meeste mensen de mooie en geliefde Rachel van de vreugde en vrede in het geloof, maar ze moeten eerst aan de tereLea van het berouw uitgehuwelijkt worden. Iedereen wordt verliefd op het geluk en velen zouden met vreugde tweemaal zeven jaren dienen om het in bezit te krijgen, maar volgens de regel van Gods koninkrijk moet de Lea van werkelijke heiligheid eerst bemind worden voordat de Rachel van het ware geluk verkregen kan worden. De hemel staat niet op de eerste, maar op de tweede plaats. En alleen door vol te blijven houden tot het einde, kan dit bereikt worden.
Eerst het kruis, dan de kroon.
Voordat er sprake kan zijn van een kroon, moet er eerst een kruis gedragen worden. Wij moeten onze Heere volgen in de weg van vernedering anders zullen we nooit met Hem rusten in heerlijkheid. Mijn ziel, wat zegt u nu? Bent u zo ijdel dat u denkt dat u die hemelse regel wel kan breken. Hoopt u op beloning zonder gewerkt te hebben, of op eer zonder moeite? Denk dat maar niet en neem er genoegen mee de onaangename dingen te aanvaarden terwille van de zoete liefde van Jezus, die ruimschoots opweegt tegen al die nare dingen. Als u in Zijn geest arbeidt en lijdt, zult u ervaren dat bitter zoet wordt en dat moeilijke dingen gemakkelijk worden. Net als bij Jacobzullen de jaren van dienen slechts een paar dagen lijken omdatu Jezus zo liefheeft en als het gezegende moment van de bruiloft zal aanbreken, zal het lijken of alle moeite nooit bestaan heeft. Een uur met Jezus weegt ruimschoots op tegen eeuwen van moeite en verdriet.
Ik neem mijn kruis gewillig op,
Want Gij Heer, zijt mijn heerlijk loon;
’t Is toch de regel van Uw rijk:
Het kruis eerst, dan de gloriekroon.
