Overdenkingen met Spurgeon | 8 december
De hemelse deur op een kier
Wij hebben niet de kennis die we straks zullen hebben. We weten slechts gedeeltelijk en dat deel kennis is kostbaar. De poorten staan soms op een kier, zodat mensen er een tijdje in mochten zien om zich te verwonderen. Drie keer hebben menselijke ogen iets van die heerlijkheid mogen zien. Het gezicht van Mozes, toen hij naar beneden kwam van de berg, scheen zo helder dat degenen die om hem heen verzameld waren hem niet konden aanschouwen, zodat hij zichzelf moest bedekken met een sluier. In dat glanzende gezicht van de man die veertig dagen in de hoge gemeenschap met God vertoefde, zien we een glimp van de helderheid van de veredelde menselijke natuur. Onze Heere gaf een nog duidelijker manifestatie van het verheerlijkte lichaam, toen Hij werd veranderd in aanwezigheid van de drie discipelen. Zijn kleed werd glanzend als licht en Zijn gezicht straalde als de zon, Zijn discipelen zagen het en verwonderde zich. Het gezicht van Stefanus is als het ware een derde venster, waardoor we kunnen kijken naar de glorie die wordt geopenbaard, want zelfs zijn vijanden zagen in de belijdenis van deze martelaar zijn gezicht als was het een gezicht van een engel. Deze drie tijdelijke glimpen van het ochtendlicht kunnen ons helpen om een vaag beeld te vormen van wat het lichaam en de heerlijkheid van Christus en de glorie van ons eigen lichaam zal zijn.
