Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon
“Voor Iedere Avond”
Zing vrolijk, gij onvruchtbare. Jesaja 54:1
Hoewel wij enige vruchten voor Christus hebben gedragen, en een blijde hoop hebben, dat wij “spruiten van zijn planting zijn,” zo zijn er niettemin tijden, waarin wij ons zeer dor en onvruchtbaar gevoelen. Het gebed is onbezield, de liefde is koud, het geloof is zwak, iedere plant van de genade in de hof van ons hart kwijnt. Wij zijn als bloemen in de verschroeiende zon, wij hebben de verkwikking van regendruppels nodig. In zulk een toestand, wat staat ons nu te doen? De tekst richt zich tot ons, als we ons juist in deze toestand bevinden. Zing vrolijk, gij onvruchtbare, maak geschal met vrolijk gezang en gejuich. Maar waarover kan ik juichen? Ik kan niet gewagen van het tegenwoordige, en ook het verleden was met onvruchtbaarheid geslagen. Maar o! ik kan zingen van Jezus Christus. Ik kan spreken van bezoeken, die de Heiland vroeger bij mij heeft afgelegd, of zo al niet van deze, dan kan ik toch melding maken van de grote liefde waarmee Hij zijn volk beminde, toen Hij afdaalde van de hoogten des hemels tot hun verlossing. Ik zal opnieuw tot het kruis de toevlucht nemen. Kom, mijn ziel, eenmaal waart gij zwaar beladen en daar hebt gij uw last afgelegd. Bezoek Calvarie opnieuw. Wellicht geeft hetzelfde kruis, dat u het leven schonk, u vruchtbaarheid tevens. Wat is mijn onvruchtbaarheid? zij is juist het meest geschikte terrein voor zijn vruchtbaarmakende kracht. Wat is mijn verlatenheid? het is de donkere achtergrond, waarop zijn eeuwige liefde temeer schittert. Ik zal in al mijn armoede en hulpeloosheid, in al mijn schande en afwijking tot Hem gaan, en Hem zeggen, dat ik nu nog zijn kind ben, en vol vertrouwen op zijn liefde en getrouwheid, zal ik, ja, ik, de onvruchtbare, nog zingen en geschal maken. Zing, gelovige, want dit zal uw eigen hart en de harten van andere verlatene opbeuren. Blijf zingen, want nu gij u schaamt over uw onvruchtbaarheid, zult gij spoedig vruchtbaar gemaakt worden; nu God u van de onvruchtbaarheid een afkeer geeft, zal Hij u spoedig met rijke vruchten beladen. De ervaring van onze onvruchtbaarheid is pijnlijk, maar ‘s Heeren bezoekingen zijn vol troost. Het besef van onze armoede drijft ons tot Christus; daar toch moeten wij gevonden worden, want in Hem is onze vrucht.
