9 Wijkt van mij, al gij werkers der ongerechtigheid; want de HEERE heeft de stem mijns geweens gehoord. 10 De HEERE heeft mijn smeking gehoord; de HEERE zal mijn gebed aannemen. 11 Al mijn vijanden zullen zeer beschaamd en verbaasd worden; zij zullen terugkeren, zij zullen in een ogenblik beschaamd worden.
David heeft vrede gevonden, en terwijl hij van zijn knieën overeind komt, begint hij zijn huis te reinigen van de goddelozen. De beste remedie voor ons tegen een slecht mens is een flinke ruimte tussen ons en de ander. Berouw is iets praktisch. Het is niet genoeg de ontwijding van de tempel van ons hart te betreuren, we moeten hem zuiveren van de kopers en verkopers, en de tafels van de geldwisselaars omkeren. Een zondaar die vergeving heeft ontvangen, zal de zonden haten die de Verlosser Zijn bloed hebben gekost. Genade en zonde zijn in onmin levende buren, en een van beiden moet het onderspit delven.
Kunnen tranen spreken? In welke taal geven ze hun betekenis te kennen? Tranen spreken een universele taal die bekend is en begrepen wordt over de gehele aarde, en zelfs boven in de hemel. Tranen zijn de welsprekendheid van het verdriet. Ze spelen de rol van iemand die vloeiend spreekt, een tolk is niet nodig, iedereen verstaat hem. Is het niet mooi om te geloven dat onze tranen worden begrepen ook al ontbreken de woorden? Laten we tranen leren zien als vloeibare gebeden, en ons huilen als de gestage druppeling van een dringende voorbede die door uitslijten zeker haar weg zal banen helemaal tot in het hart van de genade, ondanks de stenen hindernissen die de weg versperren. Mijn God, ik zal wenen wanneer ik niet kan pleiten, want Gij hoort de stem van mijn geween.
De Heilige Geest heeft in de psalmist het vertrouwen gewekt dat zijn gebed gehoord werd. Dit is dikwijls het voorrecht van de heiligen. Het gebed van het geloof biddend, krijgen ze vaak de onwrikbare zekerheid dat zij de overhand op God hebben gekregen. We lezen van Luther dat hij, nadat hij bij een gelegenheid zwaar met God geworsteld had, uit zijn kamer kwam gerend onder de uitroep: ‘Vicimus, vicimus’ (‘We hebben gewonnen, we hebben de overhand op God gekregen’). Een vast vertrouwen is geen ijdele droom, want als de Heilige Geest het ons schenkt, weten we dat het echt is, we zouden er niet aan kunnen twijfelen, zelfs al lachen alle mensen om onze vermetelheid.
David weet dat het oordeel van zijn vijanden plotseling over hen zal komen. De dag des doods is de dag des oordeels, en beide staan vast en kunnen plotseling komen. De Romeinen zeiden: ‘De voeten van de wrekende godheid zijn geschoeid met wol’. Met geluidloze voetstappen nadert de wraak haar slachtoffer, en haar dodelijke slag zal onverwacht en verpletterend zijn.
Zo laat de psalm, net als de voorgaande psalmen, de verschillende situaties van de godvrezende en de goddeloze zien. O Heere, laten wij tot Uw volk gerekend mogen worden, nu en voor altijd!
Overweging:
Davids tranen waren muziek in Gods oren. Het is een tafereel dat zich ervoor leent door engelen aanschouwd te worden: tranen die als parels uit een berouwvol oog druppelen.
