CategorieMet Spurgeon Het Jaar Door

Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij. Galaten 2:20 Paulus geloofde dat hijzelf door de verdienste van de dood van Jezus Christus aan de wet de haar verschuldigde, Goddelijke gerechtigheid volkomen had betaald, en verzoening met God gevonden. Geliefden, wat is het een zegen wanneer de ziel zich als het ware op het kruis van Christus kan...

Ik ben met Christus gekruist; en ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij. Galaten 2:20 Paulus zegt: ‘en ik leef’, maar dan corrigeert hij zichzelf, ‘doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij.’ U hebt de ‘dode’ kant van de gelovige gezien: hij is doof, stom, blind en zonder gevoel voor de zondige wereld, en toch voegt hij toe: ‘en ik leef.’ Hij legt uit wat zijn leven is. Zijn...

En hetgeen ik nu in het vlees leef, dat leef ik door het geloof des Zoons Gods. Galaten 2:20 Christus is niet gekomen om monniken van ons te maken. Hij kwam om ménsen van ons te maken. Het was Zijn bedoeling ons te leren hoe we ‘in het vlees’ zullen leven. We hoeven ons werk niet op te geven of onze omgang met mensen. ‘Hetgeen ik nu in het vlees leef’, zegt de apostel. Kijk hem eens bezig zijn...

Want ik weet: mijn Verlosser leeft. Job 19:25 Ik weet.’ Dat kon Job zeggen: ‘Ik weet: mijn Verlosser leeft.’ Het is al vertroostend als we zeggen: dat hoop ik, dat vertrouw ik – en duizenden zijn er in de schaapskudde van Jezus die maar nauwelijks verder komen. Om echter tot de kern van de troost te komen, moet u zeggen: ik weet. ‘Indien’, ‘maar’, ‘misschien’ – het zijn met zekerheid...

Want ik weet: mijn Verlosser leeft. Job 19:25 Zeg niet: Dat is te hoog, daar kan ik niet bij. Ik heb een of twee gelovigen gekend die vrijwel nooit aan hun aandeel in Christus hebben getwijfeld. Velen van ons genieten maar weinig een heerlijke vervoering; maar aan de andere kant blijven we doorgaans bij de kalme gang in onze wandel, in eenvoud steunend op Christus, in het besef dat Zijn belofte...

Want ik weet: mijn Verlosser leeft. Job 19:25 Want ik weet: mijn Verlosser leeft.’ We moeten deel aan Christus krijgen voordat we ons werkelijk in Hem kunnen verheugen. Wat is honig in het bos voor me, als ik net als die verzwakte Israëlieten, er niet van mag eten? Het is de honig op mijn hand, de honig in mijn mond die mijn ogen verlicht als die van Jonathan. Het geloof van Job was sterk en...

…en Hij zal op de laatste dag op de aarde staan. Job 19:25 (Engelse vertaling) Let erop dat Job Christus beschrijft als staande. Sommige uitleggers hebben dit gedeelte gelezen als: ‘Hij zal in de laatste dagen tegen de aarde staan.’ Omdat de aarde de gedoden heeft bedekt en de aarde het knekelhuis van de doden is geworden, zal Christus opstaan tot de strijd, en zeggen: Aarde, Ik kom tégen...

Dewelke ik voor mij aanschouwen zal, en mijn ogen zullen zien, en niet een vreemde. Job 19:27 De patriarch drukt het zó uit, dat het een echte, persoonlijke vreugde is: ‘en mijn ogen zullen zien, en niet een vreemde.’ Ze zullen me geen verhaal vertellen, zoals ze de koningin van Scheba een verhaal vertelden, maar ik zal Koning Salomo voor mijzelf zien. Ik zal kunnen zeggen, zoals ze tegen de...

En toen ik Hem zag, viel ik als dood aan Zijn voeten. Openbaring 1:17 Er is voor alles een tijd, en deze fase waarin wij nog in vlees en bloed verkeren, is niet de tijd om oog in oog te staan met de Verlosser. Dat visioen zullen we krijgen als we er helemaal op zijn voorbereid. Vooralsnog zijn we te zwak om het veel uitnemender en eeuwige gewicht van de heerlijkheid te dragen. Daarmee is niet...

En toen ik Hem zag, viel ik als dood aan Zijn voeten. Openbaring 1:17 En toen ik Hem zag.’ Johannes had Hem op aarde gezien, maar niet in Zijn volle heerlijkheid als ‘de Eerstgeborene uit de doden, en de Overste van de koningen der aarde.’ Toen onze Heiland onder de mensen woonde om hen te verlossen, maakte Hij voor Zich geen grote naam, en nam Hij de gestalte van een dienstknecht aan. Nu evenwel...

En toen ik Hem zag, viel ik als dood aan Zijn voeten. Openbaring 1:17 Johannes was ‘als dood’. Het felle schijnsel van Jezus’ aangezicht had hem verblind. Hij kon niet meer horen; de stem als het geluid van vele wateren had zijn oren verdoofd, en geen lichaamsfunctie bleef intact. Ook zijn ziel had het bewustzijn verloren onder de druk die erop lag. Hij kon niet denken, en nog minder iets doen...

En Hij legde Zijn rechterhand op mij. Openbaring 1:17 Machtig is de genezing in de koninklijke hand van onze Immanuël! Als de Heilige Geest ons bezielt met een besef van de verbondenheid die Christus met ons heeft, van de genegenheid die Christus voor ons gevoelt, van de verwantschap, en het medegevoel, dat in Jezus’ innerlijk heerst, dan worden we getroost. Als we weten dat Hij Zich er niet voor...

… zeggende tot mij: Vreest niet. Openbaring 1:17 Toen volgde er een woord uit de mond van de Meester Zelf. Hij sprak en zei: ‘Vrees niet.’ Zijn stem die de zee deed bedaren, drijft ook al onze vrees uit. Het woord van God, zoals we het in dit boek vinden, is vol troost. De ware en werkelijke kracht van het woord ligt evenwel in Jezus, het woord. Als de waarheid zo over Zijn eigen lippen...

Ik ben de Eerste en de Laatste. Openbaring 1:17 Jezus Christus, als de Eerste en de Laatste, is alles en in allen. Waarlijk, zo is het in het werk van de verlossing en de zaligmaking. Hij begint, gaat voort en voltooit. Aan geen schepsel vraagt Hij hulp, en Hij wil die ook niet. Voor ons is Hij de Auteur en Voleinder van ons geloof, de Alfa van onze eerste troost, en de Omega van onze...

En Die leef, en Ik ben dood geweest; en zie, Ik ben levend in alle eeuwigheid. Openbaring 1:18 Ik leef’, zegt Hij, of: ‘Ik ben de Levende.’ Schepselen hebben het leven niet in zichzelf. Het hoort alleen bij God dat Hij noodzakelijkerwijs bestaat: Hij is de ik ben – en Christus is dat ook. Waarom bent u dan bang? Als het bestaan van uw Heere, uw Zaligmaker, onzeker was, en afhankelijk van...

En Ik heb de sleutels der hel en des doods. Openbaring 1:18 Met het woord ‘hel’ wordt misschien het hele onzichtbare rijk bedoeld, het hele domein van de geesten. Daar is Christus Heere: aangebeden in de hemel en gevreesd in de hel. Als we evenwel de zin beperken tot de gangbare betekenis van het woord in onze taal, is Hij de Heere van de hel. De duivel kan, zijn boosaardigheid ten spijt, niets...

En Ik heb de sleutels der hel en des doods. Openbaring 1:18 Deze glorierijke Heiland zal de schrik van zondaars zijn. Zij zullen uiteindelijk hun gezicht verbergen voor de glans van Zijn heerlijkheid. Ze zullen de heuvels en de bergen vragen om hen te verbergen voor het aangezicht van Hem Die op de troon zit. Een glorierijk heerser is de schrik van de rebel. Zo groot en heerlijk als Hij is Die...

De Leeuw Die uit de stam van Juda is … heeft overwonnen. Openbaring 5:5 Wat een strijd had Christus geleverd! Wat een moedige daden had Hij verricht! Hij had de zonde overwonnen; Hij had oog in oog gestaan met de vorst der duisternis, en in de woestijn over hem gezegevierd. Ja, Hij had de dood overwonnen, de leeuw in zijn hol getart. Hij was de vesting van het graf binnengegaan en had de...

En ik zag, en zie, in het midden van de troon … en in het midden van de ouderlingen een Lam, staande als geslacht. Openbaring 5:6 Onze Heere werd altijd, en wordt nu nog als Heere en God beleden. De hele Kerk aanbidt Hem; alle menigten der engelen roepen Hem luid de lof toe. Voor Hem buigt al het geschapene zich neer: de dingen in de hemel, de dingen op de aarde, en de dingen onder de aarde...

… en de troon Gods en des Lams zal daarin zijn. Openbaring 22:3 Uw koninklijk voorrecht, o Lam van God, strekt zich over alle domeinen van de genade uit. Gij, o Heere Jezus, schenkt overal de genade waar dat goed is in Uw ogen. Zoals de Vader de doden opwekt, en levend maakt wie Hij wil, zo heeft Hij het ook de Zoon gegeven, leven in Zichzelf te hebben, om levend te maken wie Hij wil. Als...

Dan zullen wij kennen, wij zullen vervolgen om de Heere te kennen. Hosea 6:3 Een godsdienst die slechts bestaat uit de kennis van uitwendige riten en ceremoniën, de kennis van rechtzinnige ideeën, de kennis van dogmatische onderscheidingen, de kennis van godsdienstig spraakgebruik, van godsdienstige ervaringen of geliefde liederen – die godsdienst is nutteloos. Er moet Godskennis zijn. Wie...

Dan zullen wij kennen, wij zullen vervolgen om de Heere te kennen. Hosea 6:3 Het is onze plicht in het kennen te vervolgen. Er zijn van die mensen die alles bij beurten zijn, en nooit iets lang. Ze zeggen dat ze begonnen zijn de Heere op de juiste manier te kennen, maar algauw zie je dat ze een andere weg volgen. Een boom die vaak wordt verpoot, zal waarschijnlijk niet veel vrucht dragen. Het...

Dan zullen wij kennen, wij zullen vervolgen om de Heere te kennen. Hosea 6:3 Als we nog heel klein zijn, draagt moeder ons op haar arm, maar als we wat groter worden, zet ze ons neer en moeten we op eigen benen staan. Het spreekt vanzelf dat het kind dan alleen moet lopen. Als het moe is, vindt het kind het jammer dat de tijd voorbij is dat het aan de boezem van zijn moeder lag. Toch is het goed...

Zijn voortgang is bereid als de morgen. Hosea 6:3 (Engelse vertaling) Zijn voortgang is bereid als de morgen’ – dat wil zeggen: sta ernaar om de Heere te kennen, en u zult de Heere beter kennen in het licht en de warmte die Hij de mensen brengt. Het voortgaan van de morgen is bijzonder helder, omdat het de tegenstelling vormt met de nacht. Er zijn landen waar de nacht plotseling plaatsmaakt...

Hij zal tot ons komen als een regen, als de spade regen en vroege regen des lands. Hosea 6:3 De manier waarop de Heere Jezus tot ons komt, is als die van de regen wanneer deze de aarde bevochtigt. De aarde is droog en stoffig, uitgedroogd en dor. De regen vraagt de aarde nergens om, maar kijkt van boven neer en ziet de gapende monden van de uitgedroogde velden en de kluiten die in het...

En die Man zal zijn … als de schaduw van een zware rotssteen in een dorstig land. Jesaja 32:2 Jezus is als een rots, want Zijn schaduw is er altijd, evenals Hijzelf. Waar de zon en de rots zijn, is ook zeker schaduw. Wanneer God de felle stralen van Zijn toorn doet neerkomen op de zondaar, moet die zondaar tot Christus vluchten — en hij zal een schuilplaats vinden tegen deze toorn. Als ooit...

En die Man zal zijn … als de schaduw van een zware rotssteen in een dorstig land. Jesaja 32:2 Ik herinner me die keer dat ik na een lange wandeling in de warmte en door het stof, op de top van een behoorlijk hoge heuvel stond, waar geen struik of boom was, maar slechts een enorm kruis dat iemand daar had opgericht. Ik weet nog goed dat mijn vriend en ik bij dat kruis beschutting probeerden...

En die Man zal zijn … als de schaduw van een zware rotssteen in een dorstig land. Jesaja 32:2 De rots is het middel dat komt tussen de brandende stralen van de zon en de vermoeide reiziger. Hier is een heerlijk beeld van het Middelaarswerk van Christus. Hij plaatst Zichzelf tussen de toorn van God en ons. De vreselijke stralen van zon die in het zenit staat, de stralen van de onwrikbare...

En aldaar zal een verheven baan en een weg zijn, welke de heilige weg zal genaamd worden. Jesaja 35:8 Het is één weg: een verheven baan en een weg: niet twee verheven banen en niet twee wegen. Als we mensen Gods zijn, is de geest van ons allen één wat betreft de ene weg die leidt tot God. We vertrouwen op dezelfde Zaligmaker, worden levend gemaakt door dezelfde Geest en het gevolg is dat onze...

En aldaar zal een verheven baan en een weg zijn, welke de heilige weg zal genaamd worden. Jesaja 35:8 Wat de ‘weg’ is, leren we uit Johannes 14. Jezus zei: ‘Ik ben de Weg. Niemand komt tot de Vader dan door Mij.’ Als we in Jezus geloven, slaan we de weg in, als we Zijn Geest in ons hart ontvangen, staan we op de weg, als we de voetstap van de Zaligmaker volgen, wandelen we op de weg, en als we...

En aldaar zal een verheven baan en een weg zijn, welke de heilige weg zal genaamd worden. Jesaja 35:8 Deze weg wordt gelegd door de woestijn: ‘aldaar zal een verheven baan zijn’ – door de woestijnen, waar het zand altijd stuift, waar de reiziger, als hij op een moment niet meer weet waar hij is, een wisse dood wacht, met de maag van de aasgier als zijn enige graf. Broeders, voor ons is een...

… welke de heilige weg zal genaamd worden. Jesaja 35:8 Als de weg naar de hemel iets is, is het een weg van heiligheid. Als de weg die wij gaan geen heilige weg is, een weg los daarvan, is het niet Gods weg. Als we niet de weg gaan van het onderscheiden- zijn van de wereld, volgen we Christus niet. Wie op de weg niet heilig is, zal niet aan het heilige einde komen, waar de driemaal heilige...

… de onreine zal daar niet doorgaan, maar hij zal voor dezen zijn. Jesaja 35:8 Er staat geschreven: ‘De onreine zal daar niet doorgaan, maar hij zal voor dezen zijn.’ De onreinen worden buitengesloten. Letterlijk betekent dit misschien: de onbesnedenen en de onreinen. Zij werden niet toegelaten tot het huis des Heeren, en hier worden ze niet toegelaten tot de heilige weg van Israël. De...

… maar hij zal voor dezen zijn. Jesaja 35:8 Als je sommige mensen hoort praten, zou je denken dat het dienen van God iets heel moeilijks is. U moet een geleerde wetenschapper zijn of een erudiete criticus, voordat u het moderne evangelie kunr begrijpen. Zo is het niet met het Evangelie van Jezus. Vaak missen geleerden deze weg helemaal, terwijl eenvoudige mensen die opmerken en bewandelen...

… die deze weg wandelt, zelfs de dwazen zullen niet dwalen. Jesaja 35:8 Wie deze weg wandelt is misschien heel dom als het over de wetenschap gaat, over politiek en over zaken, maar als de Heere hem gewillig heeft gemaakt om deze weg te wandelen, met zijn gezicht naar Sion, zal hij zich op zijn reis langs de heilige weg niet vergissen. Het belangrijkste is dat hij de meest noodzakelijke...

…en Zijn handen opheffende, zegende Hij hen. Lukas 24:50 Christus heeft Zijn discipelen echter deze keer op een andere manier gezegend, want Hij zegende hen met een nieuw gezag. U weet dat de hogepriester aan het eind van de Grote Verzoendag, nadat alle offeranden waren verricht, naar buiten kwam, en zijn witte klederen uitdeed die hij als een gewone priester tijdens het eerste deel van de...

Gij Galilese mannen, wat staat gij en ziet op naar de hemel? Handelingen 1:11 De discipelen hebben er goed aan gedaan om te kijken welke weg Christus ging. Toen Hij evenwel weg was, was dat blijven staren een daad die ze niet precies konden verklaren voor zichzelf, en niet konden rechtvaardigen voor anderen. Christus is opgenomen, en God Zelf heeft heel duidelijk elk spoor van Hem aan het gezicht...

Deze zelfde Jezus, Die van u opgenomen is in de hemel, zal alzo komen. Handelingen 1:11 (Engelse vertaling) Deze zelfde Jezus’. Ik sla die beschrijving hoog aan omdat zij kwam van degenen die Hem kenden. ‘Hij is gezien van de engelen.’ Ze hadden Hem Zijn leven lang gadegeslagen. Ze kenden Hem, en toen ze Hem nog maar net tot Zijn Vader en Zijn God hadden zien opvaren, hebben ze over Hem gezegd:...

… wateren waar men door zwemmen moest... Ezechiël 47:5 Hoewel het hele visioen andere betekenissen kan hebben, mogen we het ook op de verbreiding van het Evangelie van Jezus Christus betrekken. Het begon in Jeruzalem als een heel klein beekje. Door de prediking van onze Heiland werden een paar discipelen bekeerd, van wie sommigen apostelen werden. Die waren het middel tot de bekering van...

… wateren waar men door zwemmen moest… Ezechiël 47:5 Het visioen kunnen we ook op onze kennis van het Evangelie betrekken, en op onze ervaring ervan. Eerst werd in symbolen en typen voor de gelovigen van weleer het Evangelie in het Oude Testament geleidelijk geopenbaard, als in een schets. Daarna heeft onze Heere het geleerd, en verder hebben de discipelen, geleid door de Heilige...

… wateren waar men door zwemmen moest… Ezechiël 47:5 Is dit niet onze troost dat God, ja, de Heere Die niet veranderd wordt, ons met een eeuwige liefde heeft liefgehad? Tot nu toe heeft het ons aan niets ontbroken. Hij heeft ons beloofd dat al het goede voor ons zal zijn naardat we het nodig hebben — en zo is het nog. Is dit niet onze troost, dat Hij ons Christus heeft gegeven, en...

… wateren waar men door zwemmen moest… Ezechiël 47:5 Onze tijd is die van het ‘moderne denken’. U weet heel goed dat de mensen buitengewoon wijs zijn geworden, en de Schriften ontgroeid. Dit ‘moderne denken’ is eenvoudig een hersenziekte, en waarschijnlijk nog een dodelijke ook, als God de kerk er niet van geneest. Binnen de begrenzing van het rechtzinnige geloof, binnen het bereik...

… wateren waar men door zwemmen moest… Ezechiël 47:5 De tekst spreekt over ‘wateren waar men door zwemmen moest.’ Zwemmen is een uitstekend beeld van het geloof. Bij het zwemmen is het nodig dat je op het water blijft drijven. Je bent in zoverre passief dat het water je omhoogdrukt. Als je wilt zwemmen, moet je je hoofd boven water houden. Men zegt dat het lichaam van nature...

… wateren waar men door zwemmen moest… Ezechiël 47:5 De tekst spreekt echter niet over wateren waar men op moet drijven, ook al is dit essentieel. Veel mensen komen nooit de periode van het ‘drijven’ te boven. Ze komen tot de slotsom dat ze veilig zijn, en dat alles goed is, omdat ze geloven dat ze het hoofd boven water hebben. Toch gaat de mens die werkelijk van God geleerd wordt...

… in de zee uitgebracht zijnde, zo worden de wateren gezond. Ezechiël 47:8 Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja, dodelijk is het’ – en terecht kunnen we het met de zee van de dood vergelijken. Als we in ons hart konden kijken met ogen als van God, wat zouden we dan allemaal zien? Als we er toe gebracht worden om er door onze tranen heen naar te kijken omdat de Heilige Geest...

… in de zee uitgebracht zijnde, zo worden de wateren gezond. Ezechiël 47:8 We moeten in God geloven op de manier zoals God dat verdient. We moeten ons onvoorwaardelijk verlaten op Zijn almacht en zonder twijfeling vertrouwen op de krachtige wil die nooit afgebracht kan worden van zijn voornemen om genadig te zijn. ‘Zo worden de wateren gezond’: al het zoute water en al het asfalt van de...

… in de zee uitgebracht zijnde, zo worden de wateren gezond Ezechiël 47:8 D e Heere zal Zijn Woord volkomen vervullen. Deze belofte zal niet beperkt blijven tot het oor, maar in een zo ruim mogelijke zin in vervulling gaan. De profeet zag in het visioen dat de Wateren van de Dode Zee zo volkomen gezond gemaakt werden, dat er vis in was, ja, dat er hele scholen vissen in waren. Er was zo...

… in de zee uitgebracht zijnde, zo worden de wateren gezond. Ezechiël 47:8 God werkt langs zeer onverwachte wegen. Neem nu die Dode Zee. We kijken er met afschuw naar. Kan die ooit gezond worden? Het zou nooit bij u of mij zijn opgekomen dat de tempel daarginds, zo zuiver en zo heilig, een bron zou hebben, zodat onder de drempel water zou opborrelen, zo weinig en zo nietig, dat je het eerst...

Ook zal het geschieden dat er vissers aan dezelve zullen staan, van Engedi af tot En-eglaïm toe; daar zullen plaatsen zijn tot uitspreiding der netten. Ezechiël 47:10 Wat moeten we verder leren? Omdat de Dode Zee door die waterstroom gereinigd moet worden, is hetgeen we kunnen doen in de eerste plaats dit: bidden. Bid: Open U, Fontein! Bid, dat uit het binnenste van elk van ons rivieren van...

Doch haar modderige plaatsen en haar moerassen zullen niet gezond worden, zij zijn tot zout overgegeven. Ezechiël 47:11 In geen geval mogen we de moerassen worden waarover de tekst spreekt. Bepaalde stukken land werden door de rivier en de zee overspoeld, maar later bleven ze verlaten liggen naarmate de stroom zich terugtrok. Ze waren geen zee en geen droge grond, maar wel moeras. Pas daarvoor op...

De Heere nu had tot Abram gezegd: Ga gij uit uw land en uit uw maagschap en uit uws vaders huis naar het land dat Ik u wijzen zal. Genesis 12:1 De roeping van Abram was van God uitgegaan en door Hem gedaan. We lezen niet dat een engel hem riep, of een profeet. ‘De God der heerlijkheid verscheen onze vader Abraham,’ zegt Stefanus, ‘nog zijnde in Mesopotamië, eer hij woonde in Haran.’ Zijn geest...

De Heere nu had tot Abram gezegd: Ga gij uit uw land en uit uw maagschap en uit uws vaders huis naar het land dat Ik u wijzen zal. Genesis 12:1 Christus in u’ is de kracht van God, maar er moet een innerlijk aannemen zijn van Hem, door de Heilige Geest, of alles zal vergeefs zijn. Er moet een bovennatuurlijk werk zijn, of u kunt niet behouden worden. Hoezeer het mijn verlangen is de verlossing...

De Heere nu had tot Abram gezegd: Ga gij uit uw land en uit uw maagschap en uit uws vaders huis naar het land dat Ik u wijzen zal. Genesis 12:1 Toen Abram in Ur der Chaldeeën werd geroepen, heeft hij waarschijnlijk gedacht dat hij zijn vader Terah en de rest van de familie kon overhalen met hem mee te gaan. Het schijnt dat hij daarin tot op zekere hoogte slaagde, want ze gingen tot Haran, maar...

De Heere nu had tot Abram gezegd: Ga gij uit uw land en uit uw maagschap en uit uws vaders huis naar het land dat Ik u wijzen zal. Genesis 12:1 Het moet voor Abram moeilijk zijn geweest zijn familie te verlaten, want hij bleef bij zijn vader tot die in Haran stierf. Het is geen kinderspel om christen te zijn. ‘Die vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig,’ zegt Christus. In veel...

De Heere nu had tot Abram gezegd: Ga gij uit uw land en uit uw maagschap en uit uws vaders huis naar het land dat Ik u wijzen zal. Genesis 12:1 Er zal van Abram wel veel geloof zijn gevraagd om zo gehoorzaam te zijn. Hij ging op weg om naar een land te gaan dat hij nog nooit had gezien. Hij krijgt alleen te horen in welke richting hij moet gaan, en dan zal God hem laten zien waar het land is. Wij...

En hij geloofde in de Heere, en Hij rekende het hem tot gerechtigheid. Genesis 15:6 We zien in de tekst de verheven waarheid die Paulus zo duidelijk laat uitkomen in het vierde hoofdstuk van zijn brief aan de Romeinen, dat Abram niet door zijn werken werd gerechtvaardigd. Abram had veel goede werken gehad. Het was een goed werk dat hij op Gods bevel zijn land en het huis van zijn vader verliet...

En hij geloofde in de Heere, en Hij rekende het hem tot gerechtigheid. Genesis 15:6 Abram werd niet gerechtvaardigd door de gehoorzaamheid aan de ceremoniële wet, evenmin door de gelijkvormigheid aan de zedenwet. De apostel heeft ons er duidelijk op gewezen dat Abram werd gerechtvaardigd voordat hij besneden werd. De eerste stap in het uitwendige en zichtbare verbond, voorzover dat ceremonieel...

En hij geloofde in de Heere, en Hij rekende het hem tot gerechtigheid. Genesis 15:6 De zin van deze tekst kan niet zijn dat het geloof in zichzelf, als genade of als deugd de gerechtigheid van een mens wordt. Het feit is dat het geloof ons tot gerechtigheid wordt gerekend omdat het Christus in zijn hand heeft. Het komt tot God en rust op wat Christus heeft gedaan, en hangt alleen af van de...

… opdat mijn ziel u zegene … Genesis 27:4 Izak was een oprecht gelovige, een man die dicht bij God leefde, iemand van wie we weten dat hij graag mediteerde, s Avonds was hij vaak in het veld om met God te spreken; hij was een man met een rustige, zachtmoedige geest. Dat was een goede eigenschap, maar die zorgde er wél voor dat hij een fout maakte. Hij was als sommigen die te aardig...

… opdat hij u zegene … Genesis 27:10 Rebekka is bang dat God Zijn eigen voornemen niet zal uitvoeren, en nu gaat ze God helpen. Wat kan een man of een vrouw doen om de Heere te helpen? Als de almachtige en eeuwige God Zijn voornemens niet kan uitvoeren, dan ben ik er zeker van dat Rebekka dat evenmin kan. Maar zij denkt van wel. Ze kan niet op God vertrouwen. En dan is er Jakob. Goed...

… opdat hij u zegene... Genesis 27:10 Ze hadden te weinig vertrouwen om het goede te doen. Izak had vertrouwen moeten hebben, en de zegen aan Jakob moeten geven. Hij wist dat die voor Jakob was, maar naar alle waarschijnlijkheid was hij bang voor Ezau, en daarom durft hij het niet aan zich de toorn van Ezau op de hals te halen. Hij wil hem de zegen geven, tegen Gods bedoeling in. Rebekka...

En zijn moeder zeide tot hem: Uw vloek zij op mij, mijn zoon. Genesis 27:13 Kijk nu eens naar de zonde van Rebekka. Ook zij was een oprecht gelovige vrouw. We moeten niet hard van haar denken, en evenmin haar fout goedpraten. Zij zag op de zegen die ging langs de lijn van Abraham, als iets van onschatbare waarde, als iets kostbaars. Ze wilde dat Jakob die zou krijgen. Bovendien wist ze dat Jakob...

En zijn moeder zeide tot hem: Uw vloek zij op mij, mijn zoon. Genesis 27:13 Er zijn gezinnen die tot aan een bepaald punt heel gelukkig zijn geweest; voorbij dat punt ging er iets mis – en vanaf dat uur was al het geluk verdwenen. Misschien ligt een heel gezin uit elkaar, of, als men weer bij elkaar is gekomen, heeft men toch met veel tegenslag te kampen. In dit geval had Izak dus graag...

En zijn moeder zeide tot hem: Uw vloek zij op mij, mijn zoon. Genesis 27:13 Voor de gelovige is er geen straf in de wereld die komt, maar in deze wereld zijn er kastijdingen die zeker zullen volgen op iedere zonde. ‘Zo wie Ik liefheb, die bestraf en kastijd Ik; wees dan ijverig en bekeer u.’ En vooral bij zonde in het gezin zullen de problemen rijzen als in een verschrikkelijke oogst, als we eens...

Want gij weet dat hij ook daarna de zegening willende beërven, verworpen werd. Hebreeën 12:17 In zijn wezen was Ezau een onheilige, iemand die spotte met alles wat heilig was. De God van zijn blinde vader — hij bekommerde zich helemaal niet om Hem en ook niet om een van de toekomstige zegeningen van het verbond. Laat hem maar leven van zijn zwaard en zijn boog, laat hem maar de voorname mijnheer...

… gelijk Ezau, die om één spijze het recht van zijn eerstgeboorte weggaf… Hebreeën 12:16 Ezau bekommerde zich niet om het geestelijke, althans niet voldoende om het vleselijke los te laten. Hij richtte er de blik alleen maar op als hij het andere ook kon krijgen. Ik ken sommige oude mensen die ook wel christen zouden willen zijn, maar ze houden zo van hun glaasje. Ze willen wel graag...

En zie, Ik ben met u. Genesis 28:15 Ik ben met u.’ Wat moet dat Jakob heerlijk hebben toegeschenen in die plaats waar hij lag, met heggen als gordijnen, de hemel als zijn baldakijn, de aarde als zijn bed, stenen als zijn kussen en God als zijn Metgezel! Ik ben met u. Morgen, als gij uw ogen opendoet, zult gij omkijken naar het westen en zeggen: ik heb het huis van mijn vader, en van mijn moeder...

… en Ik zal met u zijn. Genesis 31:3 Jakobs reis zou een heel gevaarlijke worden. Hij wist dat Laban er niets mee op zou hebben, en hem misschien zou achtervolgen. Maar God zegt: Ga, en Ik zal met u zijn. Hij besefte ook dat zijn broer Ezau vrij zeker wraak op hem zou nemen vanwege de nare streek die hij met hem had uitgehaald. Dat raakte zijn geweten, en hij vreesde en beefde. Maar God...

… en Ik zal met u zijn. Genesis 31:3 Jakob had het huis van Laban verlaten. Het werd een heel gevaarlijke reis, maar God was met hem. Jakob zegt ons dat het zo was. Die arme Jakob was erg bang toen hij hoorde dat Ezau kwam om hem te ontmoeten. Dat kunnen we zien aan de manier waarop hij de kudden schapen en ander vee verdeelde, en een heel groot geschenk voor Ezau apart zette. God verlaat...

… en Ik zal met u zijn. Genesis 31:3 Er is een nacht geweest waarin Jakob heeft geworsteld. In een krachtig gebed kon hij naderen tot God; zijn vrees maakte dat hij radelozer werd, en meer ging aandringen. ‘Ik zal U niet laten gaan, tenzij dat Gij mij zegent.’ Al moest hij sterker aandringen, toch was dat niet omdat God tégen hem was, maar omdat God mét hem was. Wie kan aandringen in het...

… en Ik zal met u zijn. Genesis 31:3 Jakob had Rachel verloren – o, wat was dat een steek in zijn hart – maar hij zegt: God heeft mij van alle kwaad verlost. Er was een grote hongersnood in het land gekomen, maar hij zegt dat God hem zijn leven lang had gevoed. Hij had Jozef verloren, en dat was een groot verdriet geweest; maar nu, terugkijkend, ziet hij dat God hem zelfs toen...

En hij zegende Jozef. Genesis 48:15 Jozef werd net zo onderscheiden door de gunst van God als door de ongunst van zijn broers. Toen Jakob oud was en ging sterven, heeft hij Jozef een zegen voor hemzelf gegeven, boven de zegen die hij met zijn broers ontving. In hoofdstuk 49 lezen we: ‘Komt tezamen en hoort, gij zonen Jakobs en hoort naar Israël, uw vader’; dat deden ze en ze ontvingen als gezin...

En hij zegende Jozef. Genesis 48:15 Vaders en moeders onder ons, het is uw plicht uw best te doen dat onze kinderen met ons deel zullen krijgen aan Gods erfenis. Zoals Jozef Efraïm en Manasse meenam op bezoek bij hun bejaarde grootvader, moeten wij ook onze kinderen daar brengen waar we de zegen kunnen verwachten. We moeten zorgvuldig zijn als het gaat over het gezelschap waar we onze zoons en...

En hij zegende Jozef. Genesis 48:15 Jakob wilde zijn kleinzoons zegenen en hen aan God opdragen. Hij spreekt over God, voor Wiens aangezicht zijn vaders wandelden, de God, Die hem zijn leven lang had gezegend. Dat is het grote verschil tussen de ene mens en de andere. Er zijn twee geslachten: het ene vreest God en het andere vreest Hem niet. De godsdienst van het heden beweegt zich, zoals ze is...

En hij zegende Jozef. Genesis 48:15 Jakob heeft gesproken over genadegaven aan zijn voorouders, over persoonlijke genade en zaligmakende genade. En nu heeft hij het over toekomstige genadegaven, wanneer hij uitroept: Zegen deze jongens! Hij was begonnen met Jozef te zegenen, en hij eindigt met het zegenen van diens jongens. Als God u heeft gezegend, dan weet ik dat het uw begeerte is dat Hij...

Juda, gij zijt het. Genesis 49:8 Deze woorden sprak Jakob toen hij op zijn sterfbed zijn zonen zegende. Maar voordat hij de zegen over Juda afsloot, scheen de goede oude man zijn zoon te vergeten, en zijn gedachten te richten op Jezus, onze Heere, van Wie Juda een zeer duidelijk type was. Jakob vergeleek Juda met een leeuw en een leeuwenwelp; in Openbaring lezen we dat een van de ouderlingen tot...

Juda, gij zijt het. Genesis 49:8 Het was een heerlijk tafereel toen Jozef zei dat Benjamin niet met zijn broers terug zou gaan, maar als zijn slaaf in Egypte moest blijven omdat de zilveren beker in zijn zak was gevonden, en Juda bij Jozef pleitte, niet wetende dat de ‘heer van het land’ zijn eigen broerwas. U herinnert zich hoe hij hun oude vader thuis tekende, die zeker van hartzeer zou sterven...

Juda, gij zijt het. Genesis 49:8 Wij moeten Jezus verheffen om Zijn eeuwige heerschappij. ‘De scepter zal van Juda niet wijken, noch de wetgever van tussen zijn voeten, totdat Silo komt.’ Aan de onafhankelijkheid van Juda is een einde gekomen, maar Jezus regeert altijd. Het heeft er vaak op geleken dat Zijn Koninkrijk op deze aarde in gevaar verkeerde, maar nooit is het overwonnen, en het zal ook...

En het geschiedde toen Mozes van de berg Sinaï afging …zo wist Mozes niet dat het vel zijns aangezichts glinsterde. Exodus 34:29 Het vel van Mozes’ gezicht glinsterde. Hoe kwam dat? Het was het gevolg van een ten dele verhoord gebed: Ik smeek U, toon mij Uw heerlijkheid. In die tijd kon God dit gebed niet in zijn geheel verhoren, want Mozes kon die aanblik niet verdragen. Ik beschouw het...

En het geschiedde toen Mozes van de berg Sinaï afging… zo wist Mozes niet dat het vel zijns aangezichts glinsterde. Exodus 34:29 Het licht op het gezicht van Mozes was het gevolg van de gemeenschap met God. Die gemeenschap was niet van een gewone orde. Ik twijfel er niet aan dat Mozes in de gang van zijn dagelijkse bezigheden op dezelfde manier met God wandelde als de gelovigen; maar hij...

En het geschiedde toen Mozes van de berg Sinaï afging… zo wist Mozes niet dat het vel zijns aangezichts glinsterde. Exodus 34:29 Deze gemeenschap met God hield een zeer krachtige bemiddeling in voor het volk. God wil niet van doen hebben met ons egoïsme. Mozes trad naar voren en werd een vurig pleitbezorger voor het volk; zo werd hij als de Zoon van God, en daalde de heerlijkheid op hem...

En het geschiedde toen Mozes van de berg Sinaï afging… zo wist Mozes niet dat het vel zijns aangezichts glinsterde. Exodus 34:29 In zijn voorbede had Mozes een mate van zelfopoffering aan den dag gelegd die aan het ongelofelijke grensde. God zei tot hem: Laat Mij toe dat Ik hen vertere; zo zal Ik u tot een groot volk maken. Het verbond van de Heere met Abraham was dat de nakomelingen van...

En het geschiedde toen Mozes van de berg Sinaï afging… zo wist Mozes niet dat het vel zijns aangezichts glinsterde. Exodus 34:29 We leren hier iets over de uitnemende heerlijkheid van onze Heere Jezus Christus. Hoezo? Wel, dit was om zo te zeggen de lagere trap van Mozes’ verheerlijking. Het kwam niet verder dan dat zijn gezicht van licht straalde. Maar toen Christus kwam, werd Hij wat Zijn...

En het geschiedde toen Mozes van de berg Sinaï afging… zo wist Mozes niet dat het vel zijns aangezichts glinsterde. Exodus 34:29 Waar het geheel op uitkomt, is denk ik dit: het gezicht van Mozes glinsterde, als een symbool, om te laten zien dat de wet van God met veel heerlijkheid is omgeven. Zij heeft een heel eigen heerlijkheid door haar geestelijkheid, haar heiligheid, haar volmaaktheid...

Ik zal u niet begeven en Ik zal u niet verlaten. Jozua 1:5 Dit woord moet het hart van de zoon van Nun vaak tot heerlijke troost zijn geweest, wanneer hij zag dat de mensen hem gingen ontvallen. Van al zijn metgezellen was alleen nog de eerbiedwaardige Kaleb over, met wie hij samen de reis van veertig jaar door de grote en vreselijke woestijn had gemaakt. Kaleb en hij waren de laatste twee...

Aangaande mij en mijn huis, wij zullen de Heere dienen. Jozua 24:15 De beslissing van Jozua was onlosmakelijk verbonden met het geheel van zijn leven. Hij was vroeg begonnen met God te dienen, en hij had er nooit spijt van gekregen. Honderd jaren waren er over zijn hoofd gegaan, maar nooit bespeuren we bij hem ook maar de geringste wens om de dienst van Baal op te vatten, of de dienst van de...

Doch Hanna antwoordde en zeide: Neen, mijn heer, ik ben een vrouw bezwaard van geest. 1 Samuël 1:15 Wat gingen er bij Hanna een heerlijke dingen gepaard met her bezwaard-zijn van geest! Her eerste was ware godsvrucht. Ze was een godzalige vrouw. Bij het lezen van het hoofdstuk krijgen we een volmaakt getuigenis dat haar hart oprecht was voor God. Bij ons kan er geen enkele vraag rijzen over de...

Doch Hanna antwoordde en zeide: Neen, mijn heer, ik ben een vrouw bezwaard van geest. 1 Samuël 1:15 Hanna had geleerd zichzelf te verloochenen. Ze verlangde naar een zoon, zodat haar smaad van haar genomen zou worden. Maar wanneer haar ogen zo gezegend werden dat ze dit zou mogen zien, zou ze met vreugde afstand doen van haar lieveling, als hij zijn leven lang de Heere mocht toebehoren. Moeders...

Doch Hanna antwoordde en zeide: Neen, mijn heer, ik ben een vrouw bezwaard van geest. 1 Samuël 1:15 Na het verdriet van Hanna kwam er niet alleen antwoord op haar gebed, maar er kwam ook nog genade bij dat antwoord. Ik denk dat Hanna geen geschikte moeder voor Samuël was geweest als ze niet vóór alle dingen ‘bezwaard van geest’ was geweest. De opvoeding van een jonge profeet kan niet aan iedereen...

En Samuël zeide: Spreek, want Uw knecht hoort. 1 Samuël 3:10 Het kind Samuël was bevoorrecht boven het hele gezin waarin het woonde. De Heere sprak in de nacht niet tot Eli of tot de zoons van Eli. Het feit dat de Heere in dat hele gezin een kind uitkoos en tot dat kind sprak, moet wel heel bemoedigend zijn voor wie denkt er waarschijnlijk het minst voor in aanmerking te komen dat God hem erkent...