Het bloed van het testament

Zeggende: Dit is het bloed van het testament, hetwelk God aan u heeft geboden. Hebreeën 9:20

Het bloed van Immanuel is van onschatbare waarde.

Er ligt een vreemde kracht in het woord bloed en het zien daarvan is altijd aandoénlijk. Een gevoelig hart kan nog geen musje zien bloeden. Als men door gewenning er niet vertrouwd mee is geraakt, wendt het zich met afschuw af van het slachten van een dier. Maar het bloed van een mens is heilig; en als het in woede vergoten wordt, is het moord. En tijdens een oorlog is het een misdaad om onnodig bloed te vergieten. Wordt dit gevoel van heiligheid niet veroorzaakt doordat het bloed het leven is, en dat het vergieten daarvan een teken is van de dood? Ik denk van wel.

Als we nu stilstaan bij het bloed van Gods Zoon, dan wordt ons afgrijzen nog groter en we beven als we denken aan de schuld van de zonde en aan de vreselijke straf die de Drager van onze zonden moest ondergaan. Het toch al kostbare bloed wordt onschatbaar als het uit de zijde van Immanuel vloeit. Het bloed van Jezus bezegelt het verbondder genade, waardoor het voor eeuwig vaststaat. In het verleden werd een verbond bekrachtigd door een offer en het eeuwigdurend verbond werd op dezelfde wijze bekrachtigd. O, wat een vreugde, behouden te worden op het vaste fundament van Gods voornemen dat niet herroepen zal worden!

Spreekt dit bloed niet tot ons?

De behoudenis door de werken der wet is een zwak en krakkemikkig vaartuig dat zeker schipbreuk zal lijden. Maar het schip van het verbond vreest geen stormen, want het bloed verzekert alles. Het bloed van Jezus maakt Zijn testament rechtsgeldig. Een testament wordt pas geldig bij de dood van de opsteller daarvan. Zo gezien is de speer van de soldaat een gezegende hulp voor het geloof, omdat hierdoor de dood van de Heere werkelijk werd vastgesteld.

Op dit punt kan geen enkele twijfel bestaan en we mogen ons met vrijmoedigheid de erfenis die Hij Zijn volk naliet, toe-eigenen. Gelukkig degenen die hun recht op hemelse zegeningen verzekerd zien door een stervende Heiland. Maar spreekt dit bloed niet tot ons? Gebiedt het ons niet onszelf te heiligen voor Hem door Wie wij zijn vrijgekocht? Roept het ons niet op tot nieuwheid des levens en wekt het ons niet op ons geheel aan de Heere toe te wijden? O, dat de kracht van het bloed deze avond door ons gekend en ervaren zal worden.