Enter your email Address

  • Login
  • Register
zondag, 2 april, 2023
Contact
No Result
View All Result
Het Spurgeon Archief
Doneren
  • Home
  • Bijbels Dagboek
    • Voor Iedere Morgen
    • Voor Iedere Dag
    • Voor Iedere Avond
    • Bank Des Geloofs
    • Aan De Voeten Van De Meester
    • De Schatkamer Van David
    • Overdenkingen Met Spurgeon
    • Dagelijkse Hulp
    • Nabij De Zon
    • Met Spurgeon Het Jaar Door
  • Biografieën
    • Wie is Spurgeon?
    • Tijdlijn van Spurgeon
    • Beknopte biografische schets van CH Spurgeon
    • Uitvoerige biografische schets van CH Spurgeon
    • Een Levensschets (1892)
    • Biografische schets van Susannah Spurgeon
    • Biografie van Charles Spurgeon
    • Spurgeon Expressies
    • Docudrama
  • Luisteren
    • Hoorspel
    • Verhalen voor kinderen
  • Preken
    • Preken
    • Voor de Predikant
  • Nieuws
  • Onderwerpen
  • Citaten
  • Home
  • Bijbels Dagboek
    • Voor Iedere Morgen
    • Voor Iedere Dag
    • Voor Iedere Avond
    • Bank Des Geloofs
    • Aan De Voeten Van De Meester
    • De Schatkamer Van David
    • Overdenkingen Met Spurgeon
    • Dagelijkse Hulp
    • Nabij De Zon
    • Met Spurgeon Het Jaar Door
  • Biografieën
    • Wie is Spurgeon?
    • Tijdlijn van Spurgeon
    • Beknopte biografische schets van CH Spurgeon
    • Uitvoerige biografische schets van CH Spurgeon
    • Een Levensschets (1892)
    • Biografische schets van Susannah Spurgeon
    • Biografie van Charles Spurgeon
    • Spurgeon Expressies
    • Docudrama
  • Luisteren
    • Hoorspel
    • Verhalen voor kinderen
  • Preken
    • Preken
    • Voor de Predikant
  • Nieuws
  • Onderwerpen
  • Citaten
No Result
View All Result
Het Spurgeon Archief
Home Preekaantekeningen

Marc. 14:72‭ – Fonteinen van tranen des berouws

Door Charles Haddon Spurgeon
24 september
in Preekaantekeningen
Leestijd 7 minuten
A A

En Petrus werd indachtig des woords, dat Jezus tot hem gezegd had: Eer de haan tweemaal gekraaid zal hebben, zult gij mij driemaal verloochenen. En hij, die zich vandaar makende, weende. Marc. 14:27

Het is de Geest Gods, die berouw werkt in het hart.

Maar hij werkt dit berouw door ons te doen nadenken over het kwaad van de zonde.

Petrus kon niet anders dan wenen, toen hij bewust werd van de zware misdaad, waaraan hij zich had schuldig gemaakt.

Laat ons heden:

1. De zaak van Petrus van nabij beschouwen en haar gebruiken voor onze lering.

1. Hij overwoog, dat hij zijn Heere had verloochend. Hebben wij dit nooit gedaan? Men kan dit doen op velerlei wijze.

2. Hij dacht na over de voortreffelijkheid van de Heere, die hij had verloochend.

3. Hij dacht aan de positie, waarin zijn Heere hem had geplaatst door hem tot een van de apostelen te maken, en nog wel een van de eerste onder hen. Zijn ook wij niet in een plaats van vertrouwen en verantwoordelijkheid gesteld?

4. Hij dacht aan de bijzonderen omgang, waarmee hij was bevoorrecht geweest. Hij en Jakobus en Johannes waren het meest begunstigd. (Matt. 17:1-13 26:36-46) (Marc. 5:37-43). Hebben ook wij geen zalige gemeenschap gesmaakt met onze Heere?

5. Hij herinnerde zich: dat hij ernstig door zijn Heere was gewaarschuwd. Hebben ook wij niet tegen licht en kennis in gezondigd?

6. Hij herinnerde zich zijn geloften en beloften, zijn roemen: “Of zij ook allen, geërgerd werden, zo zal ik toch niet geërgerd worden,” vers 29. Hebben ook wij geen zeer plechtige beloften verbroken?

7. Hij dacht aan de bijzondere omstandigheden van zijn Heere, toen hij Hem zo snood had verloochend. Zijn er ook niet voor ons omstandigheden, die onze schuld grotelijks verzwaren?

8. Hij dacht aan de herhaling van zijn zonde en de herhaling van hetgeen zijn schuld zozeer verzwaarde: zijn leugen, zijn eed, enz.

Wij behoren stil te staan bij iedere bijzonderheid van onze overtredingen, opdat wij tot een hartgrondiger berouw ervan komen.

II. Ga ons eigen leven na en gebruik dit voor onze verdere verootmoediging.

1. Denk aan onze overtredingen toen wij nog niet waren wedergeboren.

2. Denk aan ons weerstaan van licht, geweten en de Heilige Geest eer dat Gods genade bij ons had overmocht.

3. Denk aan onze geringe wasdom in het geestelijk leven.

4. Denk aan onze afkerigheden, aan de afdwalingen van ons hart.

5. Denk aan ons veronachtzamen van de zielen van anderen.

6. Denk aan onze zo zelden voorkomende gemeenschapsoefening met de Heere.

7. Denk eraan hoe weinig wij eer toebrengen aan zijn grote naam.

8. Denk aan de weergaloze verplichtingen, die wij hebben aan zijn oneindige liefde.

Al deze overdenkingen zijn ieder op zichzelf wel in staat om ons te doen wenen.

III. Laat ons nagaan welke uitwerking deze gedachten zullen hebben op ons hart.

1. Kunnen wij zonder aandoening aan deze dingen denken? Dat is mogelijk; want velen verontschuldigen hun zonde op grond van hun omstandigheden, hun gestel, hun omgeving, hun beroep of bedrijf, hun lot. Zelfs geven zij de schuld aan Satan, of aan een andere verleider. Sommige harde harten beschouwen de zaak met de grootste onverschilligheid. Dat is gevaarlijk. Het is te vrezen, dat zo iemand niet Petrus is, maar Judas: niet een gevallen heilige, maar een zoon van het verderf.

2. Worden wij door de gedachten aan deze dingen bewogen? Er zijn andere denkbeelden, die ons nog veel sterker kunnen bewegen. Onze Heere vergeeft ons en rekent ons tot zijn broederen. Hij vraagt, of wij Hem liefhebben en Hij zegt ons zijn schapen te hoeden. Gewis, als wij bij deze dingen stilstaan, dan moet het van ons waar zijn- “Hieraan gedenkende, weende hij.”

Herinneringen.

De herinnering aan hetgeen hij te voren gehoord had, was voor Petrus nog een andere reden om te wenen. Wij bedenken niet genoeg, hoe veel meer behoefte wij hebben aan herinnering dan aan inlichting. Wij weten duizend dingen, maar het is nodig, dat zij door een voortdurende en levende herin- nering in ons hart bewaard blijven. Daarom is het zo volkomen ongerijmd en zo uiterst kinderachtig als de mensen zeggen: “Gij zegt mij niets, dat ik niet reeds weet.” Mijn antwoord is: er is veel, dat gij vergeet, en daarom moet er regel op regel en gebod op gebod zijn. Petrus zelf heeft later in zijn brieven gezegd: “Ik zal niet verzuimen u altijd daarvan te vermanen, hoewel gij het weet.” Wij zijn maar al te zeer geneigd om te vergeten, wat wij weten; terwijl wij moesten bedenken, dat al het goede, dat wij weten, slechts in zo verre goed is, als het door ons ter juister tijd en ter geschikter gelegenheid wordt herdacht.

RICHARD CECIL.

Petrus’ val is schrikkelijk; maar zijn berouw doet hem zeer liefelijk opstaan van zijn val; een blik van Christus beweegt hem tot tranen. Hij wist, dat berouw de sleutel is tot het koninkrijk van de genade. Eens was zijn geloof zo groot, dat hij, als het ware in een zee van wateren sprong om tot Christus te komen; en thans is zijn berouw zo groot, dat het hem in een zee van tranen brengt, omdat hij van Christus was weggegaan. Sommigen zeggen, dat hij na zijn droeve val, altijd weende en dat zijn gelaat als doorploegd was van tranen. Niet zodra had hij het vergift ingenomen, of hij spoog het uit, voordat het zijn levensdelen kon aantasten. Niet zodra had hij deze slang in de hand genomen, of hij verkeerde haar in een staf om er zijn ziel mede te kastijden voor haar zondigen tegen zulk een helder licht en sterke liefde en liefelijke ontdekking van Christus’ hart voor hem. Clement zegt, dat Petrus’ berouw zo diep was, dat hij gedurende zijn gehele leven daarna, telkens als hij des morgens de haan hoorde kraaien, op de knieën viel en bitter weende en om vergeving van zijn zonde bad. Ach! zielen, gij kunt even gemakkelijk zondigen als de heiligen, maar kunt gij met de heiligen ook berouw hebben? Velen kunnen met David en Petrus zondigen, die niet met David en Petrus berouw kunnen hebben, en dus voor eeuwig om moeten komen.

THOMAS BROOKS.

Cowper beschrijft de tijd toen hij nadacht over de noodzakelijkheid van berouw en bekering. “Ik wist, dat velen gesproken hadden van tranen te storten wegens de zonde, maar toen ik mij afvroeg, of de tijd ooit zou komen, wanneer ik zou wenen wegens mijn zonde, toen scheen het mij, alsof een steen daar eerder toe in staat zou zijn dan ik…. Niet wetende dat Christus verhoogd is om bekering te geven, wanhoopte ik er aan om ooit bekeerd te worden.” Een vriend kwam aan zijn legerstede, en verkondigde hem het evangelie. Hij sprak met nadruk van de verzoenende kracht van Jezus’ bloed, en van zijn gerechtigheid ter onzer rechtvaardigmaking. “Terwijl ik naar dit deel van zijn rede luisterde en de Schrift overdacht, waarop hij haar grondde, werd mijn hart brandende in mij; mijn ziel werd doordrongen van het gevoel van mijn grote ondankbaarheid jegens zo genadig een Zaligmaker; en de tranen, die ik onmogelijk achtte, stroomden overvloedig uit mijn ogen.” COWPER’S “Herinneringen van zijn vroeger leven.” Niets zal het gelaat van Gods kinderen schoner maken, dan wanneer zij het iedere morgen wassen met hun tranen.

SAMUEL CLARK.

De oude Grieken dachten, dat de herinnering een bron van kwelling is in de toekomende wereld, en daarom hebben zij tussen de twee werelden de wateren van de Lethe, de rivier van de vergetelheid, doen stromen; maar zij, die in Christus geloven, behoeven geen rivier van de vergetelheid aan de grens van het Elysium. Golgotha bevindt zich aan deze zijde, en dat is genoeg.

ALEXANDER MACLAREN.

  • Facebook
  • Twitter
  • WhatsApp
  • Email
Vorige Artikel

Marc. 14:32 – Gethsémané

Volgende Artikel

Marc. 16:10‭ – Een huis van wenen en een boodschapster van blijde tijding

Categorieën

Meest gelezen in afgelopen 24 uur

  • Spurgeon oud

    De juiste viering van het Heilig Avondmaal

    757 shares
    Share 303 Tweet 189
  • Zien op Jezus

    6 shares
    Share 2 Tweet 2
  • Heb ik te weinig berouw?

    857 shares
    Share 348 Tweet 212
  • Goddelijke zachtmoedigheid

    5 shares
    Share 2 Tweet 1
  • Acht Christus niet gering

    10 shares
    Share 5 Tweet 2

Zoek In Het Archief

Meer resultaten...

Selecteer een zoekfilter
Zoek in titel
Zoek in inhoud
Kies onderwerp of categorie

Donatie

Steun Het Spurgeon Archief doormiddel van een donatie. U kunt uw donatie doen via GoFundMe

546Vind ik leuks
139Volgers
389Volgers
  • Privacybeleid en voorwaarden

© 2023 Het Spurgeon Archief

No Result
View All Result
  • Home
  • Bijbels Dagboek
    • Voor Iedere Morgen
    • Voor Iedere Avond
    • Voor Iedere Dag
    • Bank Des Geloofs
    • Aan De Voeten Van De Meester
    • De Schatkamer Van David
    • Overdenkingen Met Spurgeon
    • Nabij De Zon
    • Dagelijkse Hulp
    • Met Spurgeon Het Jaar Door
  • Biografieën
    • Wie is Spurgeon?
    • Tijdlijn van Spurgeon
    • Beknopte biografische schets van CH Spurgeon
    • Uitvoerige biografische schets van CH Spurgeon
    • Een Levensschets (1892)
    • Biografie van Charles Spurgeon
    • Biografische schets van Susannah Spurgeon
    • Spurgeon Expressies
    • Docudrama
  • Luisteren
    • Hoorspel
    • Verhalen voor kinderen
  • Preken
    • Preken
    • Voor de Predikant
  • Uit het nieuws
  • Onderwerpen
  • Citaten
  • Contact
  • Doneren
  • Login
  • Sign Up
  • Cart

© 2023 Het Spurgeon Archief

Welcome Back!

Sign In with Google
OR

Login to your account below

Forgotten Password? Sign Up

Create New Account!

Sign Up with Google
OR

Fill the forms below to register

All fields are required. Log In

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In
Send this to a friend