Die mij nu verblijde in mijn lijden voor u, en vervulle in mijn vlees de overblijfselen van de verdrukkingen van Christus, voor Zijn lichaam, hetwelk is de Gemeente. KOLOSSENZEN 1:2
Verdrukking en zorgen openen vaak waarheden voor ons en opent ons voor de waarheid – ik weet niet welke van deze twee het moeilijkst is. Ervaring laat ons waarheden zien die anders voor ons verborgen waren; veel passages uit de Schrift kunnen niet uitgelegd worden door de uitlegger; het moet door ervaring worden ondervonden. Menig tekst is geschreven in een geheime inkt die in het vuur van tegenspoed moet worden gehouden om het zichtbaar te maken. Ik heb gehoord dat je sterren in een put ziet wanneer er geen sterren boven de grond zichtbaar zijn, en ik weet zeker dat je veel sterrenhemel-waarheden kunt onderscheiden wanneer je in de diepte van de problemen zit die anders niet zichtbaar zouden zijn voor je. Bovendien, ik zei dat het ons opende voor de waarheid en de waarheid voor ons. We zijn oppervlakkig in ons geloof: we zijn vaak doordrenkt van de waarheid, en toch loopt het van ons af als water van een marmeren plaat; maar de verdrukking, ploegt ons en doorgraaft ons, het opent onze harten, zodat in onze diepste natuur de waarheid doordringt. Ja, het doordringt ons als regen in een geploegd land. Gezegend is de mens die de waarheid van God in zijn diepste binnenste ontvangt; hij zal deze nooit verliezen, maar het zal het leven van zijn ziel zijn. Wanneer onze verdrukking, door de Heilige Geest geheiligd wordt, zullen christenen God eren, omdat zij dan mogen ervaren dat God trouw blijft.
