Als u naar een bank zou gaan en daar meerdere keren op een dag een man in en uit ziet gaan die elke keer een stuk papier op tafel legt en het daarna weer oppakt en er verder niets mee doet, denk ik dat er spoedig orders aan de portier zouden worden gegeven om de man buiten te houden, omdat hij alleen maar de tijd van de bankmedewerker verkwist en verder niets. De stadsmensen, die serieus naar de bank komen, presenteren hun cheques en wachten tot ze hun geld ontvangen, ze vertrekken pas als zij hun zaken hebben afgehandeld. Ze leggen het papier niet neer om te praten over die mooie handtekening of over de echtheid van het document, maar ze willen er geld voor, zonder dat zijn ze niet tevreden. Dit zijn de mensen die altijd welkom zijn bij de bank. Helaas, voor heel veel mensen is bidden niet meer dan een theaterstuk. Ze verwachten niet dat God hun een antwoord geeft en daardoor is het allesbehalve een gebed en is het tot oneer van de Heere. De mens die op een zakelijke manier bidt en meent wat hij zegt, eert de Heere. De Heere doet geen loze beloftes. Jezus meent het als Hij Zijn Woord bevestigt door Zijn bloed. Als we niet uitzien naar de vervulling en wij lusteloos bidden, dan maken we van het gebed een spotternij.
