De koninklijke heerschappij van Christus is naar de beschrijving van David, als zonneschijn na regen, waardoor het jonge gras uit de aarde spruit. Wij hebben dit dikwijls kunnen opmerken. Wanneer de zon doorbreekt na een hevige regenbui, of na een lange regentijd, is er een helderheid en frisheid in de lucht, die wij anders niet bespeuren. Vaak is het juist het mooiste weer, wanneer de regen ophoudt, de wind de wolken weggedreven heeft en de zon tevoorschijn komt om de aarde met haar stralen te verblijden. Met het door lijden geoefende hart van de christen is het net zo. Het verdriet duurt niet eeuwig. Na de stortregens van de tegenspoed komt langzamerhand weer de zonneschijn. Bedenk dit, beproefde gelovige! Na alle droefheid blijft er toch een rust over voor het volk van God. Zonneschijn zal over uw ziel komen, wanneer al deze regen voorbij zal zijn. Wanneer de tijd van de beproeving voorbij is, zal het u vergaan als de aarde, wanneer de storm heeft gewoed, en de wolken opgelost zijn en de zon weer tevoorschijn treedt als een bruidegom in prachtig gewaad. Zo werken verdriet en zegeningen mee tot één doel, zoals regen en zonneschijn beide dienen om het tere grasscheutje te doen uitspruiten. Verdriet en vertroosting werken voor ons mede ten goede. Indien het lijden van Christus in ons overvloedig wordt, dan wordt ook de vertroosting van Christus overvloedig in ons. De zonneschijn na de regen brengt een atmosfeer, die planten en kruiden verfrist; de vreugde des Heeren na tijden van verdriet maakt de ziel vruchtbaar. Zo groeien wij in de genade en kennis van onze Heere en Zaligmaker Jezus Christus.
