Wat is nederigheid van geest? Nederigheid is zichzelf naar waarde te schatten. Het is geen nederigheid minder van zichzelf te denken, dan men moest, hoewel het tegenovergestelde iemand verlegen zou maken, Sommige mensen zeggen, wanneer zij wel iets kunnen doen, dat zij het niet kunnen, maar dit kan men geen nederigheid noemen. Men vraagt iemand mee te doen aan een of ander goed werk en hij antwoordt: ”Neen, dat kan ik niet;” maar echter, wanneer u dit zelf zei, zou hij zich beledigd voelen. Het is geen nederigheid zichzelf te kleineren en te zeggen, dat men dit of dat niet kan, terwijl men weet, dat het niet waar is. Indien God de mens een talent toevertrouwt, gelooft u dan dat Hij het zelf niet weet? Heeft hij tien talenten ontvangen, dan heeft hij geen recht om oneerlijk tegenover zijn Maker te zijn en te zeggen: “Heere, U hebt mij slechts vijf talenten gegeven.” Het is geen nederigheid zijn gaven te kleineren; Nederigheid is het, wanneer u van u zelf denkt, wat God van u denkt. Het is voelen, dat, wanneer wij talenten bezitten, God ze ons heeft gegeven, en te tonen, dat zij, zoals de last van een schip, dienen om ons laag aan de grond te houden. Hoe meer wij hebben, des te lager moeten wij blijven. Het is geen nederigheid te ontkennen, dat men deze gave bezit, maar te zeggen: deze gave is van mij en ik moet haar gebruiken tot eer van mijn Meester. Nooit moet ik mijn eigen eer zoeken; want ”Wat heb ik, dat ik niet ontvangen heb?” Nederigheid is voelen, dat wij in onszelf geen macht hebben, maar dat die van God moet komen. Nederigheid is op onze Liefste steunen en zeggen: ”Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft. Het is feitelijk zichzelf vernietigen en de Heere Jezus Christus prijzen, als alles in allen.
