Bijbels Dagboek, C.H. Spurgeon
“Voor Iedere Morgen”
Maar Hij antwoordde hem op geen enkel woord. Mattheüs 27 vers 14
De Heere Jezus is nooit traag geweest als Hij moest spreken om de mensen te zegenen, maar Hij wilde het met Zijn woorden niet voor Zichzelf opnemen. Nooit sprak iemand zoals Hij, en nooit zweeg zoals Hij. Was dit vreemde zwijgen een aanwijzing van Zijn volmaakte opoffering? Misschien wijst het erop dat Hij Zijn terechtstelling met geen enkel woord wilde tegenhouden, omdat Hij Zich had toegewijd aan dit werk. Hij wilde Zich daarom als een volgzaam slachtoffer laten binden en doden, zonder te klagen. Misschien zweeg Hij ook wel, omdat dit een voorbeeld was van de onverdedigbaarheid van de zonde. Met betrekking tot de menselijke schuld kan niets tot verzachting of verontschuldiging aangevoerd worden, en misschien stond Hij, Die het hele gewicht van de zonde droeg, daarom wel sprakeloos tegenover Zijn rechter. Is een geduldig zwijgen niet het beste antwoord op een tegensprekende wereld? Een kalm verdragen is soms beter dan de beste welsprekendheid. De beste verdedigers van het Christendom waren de martelaren, in de eerste eeuwen. Het aambeeld verbreekt een groot aantal hamers, alleen maar door hun slagen in stilte te verduren. Geeft het zwijgende Lam van God ons geen geweldig voorbeeld van wijsheid? Ieder nieuw gesproken woord zou aanleiding gegeven hebben tot nieuwe Godslastering en daarom was het de plicht van de Heere Jezus om geen nieuwe brandstof voor de vlam van de zonde te leveren. Het is ook duidelijk dat onze Heere door Zijn zwijgen een opmerkelijke profetie in vervulling liet gaan. Als Hij Zichzelf verdedigd had, zou dat tegenstrijdig geweest zijn met de profetie van Jesaja: ‘Als een lam werd Hij ter slachting geleid; als een schaap, dat stom is voor zijn scheerders, zo deed Hij Zijn mond niet open.’ Hij bewees hiermee dat Hij het echte Lam van God was. En zo willen wij Hem vanmorgen ook begroeten. Wees ons nabij, Heere Jezus, en doe ons in de stilte van ons hart de stem van Uw liefde horen!
