En zie, een stem uit de hemelen zei:
Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!
We kunnen de verheven leringen van de goddelijke getalaanduiding niet volledig begrijpen, en hoe minder nieuwsgierige vragen we erover stellen, hoe beter. Wat wel zeker is, is dat het Zoonschap van Christus niet een soort tweede plaats in de tijdsorde impliceert. Zoals de Vader altijd de Vader is geweest, zo was de Zoon altijd de Zoon. Voordat er sprake was van het universum en de tijd zelf, was Hij bij de Vader, was Hij aan Hem gelijk en was Hij even eeuwig als de Vader. Welnu, een liefde die eeuwig heeft geduurd en nu nog steeds eeuwig is omdat ze geen begin had en geen einde kan hebben, is met recht een sterke liefde. Dit helpt je om je er nog meer over te verwonderen dat God zoveel van jou houdt dat Hij Zijn eniggeboren Zoon, rijk beladen met deze liefde, heeft gegeven om hier op aarde te komen, om te leven en te sterven, zodat Hij een schuldig geslacht dat nog maar net begonnen was, kon behouden. Het zal altijd een wonder blijven dat de Vader bereid was om de Eeuwige en gezegende Zoon op te offeren voor zulke onwaardige schepsels als wij. Laat je geest en hart in liefde stilstaan bij de tekst: ‘Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!‘
Lezen: Daniël 9:20-27