Spurgeon was nog maar net twee jaar dominee van de kerk in Waterbeach toen hem op een zondag iets te wachten stond. Hij had de 10 km van Cambridge weer te voet afgelegd. In de kerk lag een brief voor hem. Hij bekeek het poststempel, de brief kwam uit Londen. Toen hij de envelop openmaakte zag hij dat de brief afkomstig was van een Londense kerk. Hij was inderdaad gericht aan dominee Spurgeon. Hij werd uitgenodigd om in Londen te komen preken. “Deze uitnodiging kan niet voor mij bedoeld zijn” zei hij. “Het gaat vast over die andere dominee Spurgeon over wie ik wel eens gehoord heb, de predikant die ergens in Norfolk woont”. Maar één van de oude diakenen uit de kerk wist zeker dat de brief voor hun dominee bestemd was. Hij schudde treurig zijn hoofd en zei dat hij hier al bang voor geweest was. Alleen kwam de uitnodiging nog eerder dan hij had verwacht. Hij besefte namelijk dat Spurgeon door de Heere gebruikt werd, en een rijke zegen was voor de kerk en voor het dorp. Op een dag zou een grotere kerk hem graag als dominee willen hebben. De gemeenteleden zouden het heel erg vinden als Spurgeon uit Waterbeach wegging. Spurgeon kon zich nog steeds niet voorstellen dat de brief voor hem bedoeld was. Die maandag schreef hij aan de kerkenraad in Londen om te zeggen dat hij hun brief gekregen gekregen had, maar dat hij ongetwijfeld voor iemand anders was bestemd. Hij was tenslotte nog maar negentien jaar.
Behalve de mensen in Waterbeach en een paar omliggende dorpjes, wist geen mens van hem af. Maar het antwoord dat uit Londen kwam luidde: ‘Het gaat om u, er is geen sprake van vergissing’. Zo reisde Spurgeon eind 1853 naar Londen. Hij overnachtte in een pension waar hij enkele andere jongemannen ontmoet. Ze vertelden hem dat er in Londen geweldige prekers waren, naar wie soms wel duizend mensen kwamen luisteren. De man in het pension keek wel een beetje neer op deze jongeman van het platteland. Dit alles maakte dat Spurgeon zich erg beroerd voelde. Zondags arriveerde Spurgeon bij de kerk, het gebouw bood plaats aan 1200 mensen, maar er waren er niet meer dan 80 aanwezig. De mensen waren blij met de predikant en zijn preek. Ze nodigden anderen uit om naar de avonddienst te komen. Die avond waren er veel meer mensen in de kerk. Na afloop wilden sommigen niet vertrekken voordat de ouderlingen hadden beloofd dat ze Spurgeon zouden vragen of hij nog eens wilde komen preken, en dat deden ze. Het duurde niet lang of hij werd beroepen als dominee van deze kerk. Zo begon in april 1854 Spurgeon’s werk in Londen, dat maar liefst 37 jaar zou duren. Zoals God een plan had voor Spurgeon en zijn leven, zo heeft Hij een plan voor iedereen die op Hem vertrouwt. Als jij de Heere volgt en Hem om Zijn leiding in je leven vraagt, zal Hij je de juiste weg wijzen, en je gebruiken tot eer van Zijn Naam. Maak deze Psalm verder af: ‘Leer mij, o God van zaligheden’. Welke Psalm is dit? Is dit ook jouw gebed?