Maar wij spreken de wijsheid Gods, bestaande in verborgenheid, die bedekt was, welke God te voren verordineerd heeft tot heerlijkheid van ons, eer de wereld was. 1 Korinthe 2:7
Het wezen van deze verborgenheid is Christus Zelf. In deze dagen proberen een aantal zogenaamde wijze mannen ijverig een kerk te stichten zonder Christus en ze verkondigen een verlossing zonder Verlosser; maar hun Babel is als een scheve muur en een wankele schutting. Het centrum van de gezegende verborgenheid is Christus Zelf in Zijn Persoon. Wat een wonderlijk idee was het dat de oneindige God Zelf de menselijke natuur zou aannemen! Zoiets zou nooit bij enig mens opgekomen kunnen zijn. Zelfs nu het is gebeurd, is het voor ons geloof een grote verborgenheid. God en mens in één Persoon is het wonder van hemel, aarde en hel. Geen wonder dat David uitroept: ‘Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?’ (Ps. 8:5). De eerste gedachte aan de vleeswording werd geboren in de onnaspeurlijk wijze geest van God. Er was een almachtige alwetendheid voor nodig om op het idee te komen van ‘Immanuël, God met ons.’ Denk daar eens aan! De Oneindige een kind, de Oude van dagen een kind, de Eeuwig Gezegende een man van smarten en vertrouwd met krankheden! Dat idee is oorspronkelijk, verbazingwekkend, goddelijk. O, dat het samengaan van de twee naturen ooit kon plaatsvinden! Broeders, het hart van het Evangelie klopt in deze waarheid. Hij Die een weinig minder dan de engelen werd gemaakt vanwege het lijden des doods, is nu met eer en heerlijkheid gekroond en al de werken van Jehova’s handen zijn onder Zijn heerschappij geplaatst. Dat is inderdaad de blijde boodschap.
