Hij antwoordde en zei: Zie, ik zie vier mannen midden in het vuur vrij rondlopen! Zij hebben geen letsel en de aanblik van de vierde lijkt op de Zoon van God. (Daniel 3:25, EV) Lees verder Handelingen 13:33—52.
Ik durf te zeggen dat Luther, net als andere mannen, respect had voor zijn eigen karakter en dat hij enige eerbied had voor de publieke opinie. Ik durf te zeggen dat hij bereid was om het gedachtegoed en het gezag van zijn tijd, die beide hun oorsprong vinden in het oude systeem van Rome, te eerbiedigen. Maar op een gegeven moment deed de paus deze Duitse onruststoker in de ban. Het is goed voor Luther. Voortaan hoeft hij niet meer over vrede te denken of te dromen. Zijn banden zijn nu gebroken. Hij verbrand de pauselijke stier en buldert het uit: “De paus van Rome doet Maarten Luther in de ban, en ik, Maarten Luther, doe de paus van Rome in de ban. De wereld haat me maar er is geen liefde verloren gegaan tussen ons want ik waardeer het zoals het mij waardeert. Het is een verbeten strijd” Deze man was nooit duidelijk tot de wereld op hem in stak. Het is heerlijk om de verdrukking van zoveel minachting te ondergaan. De ziel wordt gehard door een sterk bewustzijn dat het goede ver van verachtelijk is omdat zijn vriend veracht wordt. Je vraagt: “Waarom wordt ik zo behandeld om een verklaring van de waarheid? Ik was geneigd om tot zwichten en tot een overeenstemming te komen maar na dit zal dat nooit gebeuren! Je hebt onze band verbroken.” Als de mens het slechtste gedaan heeft, zoals Nebukadnezar, waarom konden Sadrach, Mesach en Abed-Nego dan zeggen: “Wat kan hij nog meer doen? Hij heeft ons in een vurige oven gegooid en hem zeven keer heter gestookt, hij heeft het ergste gedaan, waarvoor zouden wij nog vrezen?” Wanneer de vervolging woedt, is het wonderlijk wat voor een vrijheid dat geeft voor een kind van God. Denk aan Luther, Knox, Calvijn, Wycliffe, Bradford, Latimer en veel anderen! Na God hebben deze mensen hun vrijheid om te spreken en hun vrijheid van geweten te danken aan het feit dat de wereld hen verstoten had van elke hoop op werelds voordeel, daardoor zijn haar banden gebroken.
Ter overdenking
Denk aan de toenemende vrijmoedigheid van een man terwijl hij om Christus’ wil verstoten werd door de Farizeeën (Johannes 9:24—38). Eén plus God is altijd een meerderheid.
Preek 662, 26 november 1865