In tijden van droefheid wordt de wonderbare liefde en genade van Jezus aan de gelovigen geschonken. Dan tilt Hij hen op van voor Zijn voeten, waar zij, evenals Maria, met vreugde zitten, en verheft hen tot de positie van de bevoorrechte Johannes, door hen aan Zijn borst te drukken en hen op Zijn boezem te laten leunen. De liefde van Christus in haar zoetheid, haar volheid, haar grootheid, haar getrouwheid, gaat alle menselijk bevattingsvermogen te boven. De hemel op aarde is overvloedige liefde tot Jezus. Dit is de eerste en laatste van ware verrukking – Hem lief te hebben die de eerste en de laatste is. Jezus liefhebben is een andere naam voor het paradijs.
