97 Mem. Hoe lief heb ik Uw wet! Zij is mijn betrachting den gansen dag. 98 Zij maakt mij door Uw geboden wijzer, dan mijn vijanden zijn, want zij is in eeuwigheid bij mij. 99 Ik ben verstandiger dan al mijn leraars, omdat Uw getuigenissen mijn betrachting zijn. 100 Ik ben voorzichtiger dan de ouden, omdat ik Uw bevelen bewaard heb. 101 Ik heb mijn voeten geweerd van alle kwade paden, opdat ik Uw woord zou onderhouden. 102 Ik ben niet geweken van Uw rechten, want Gij hebt mij geleerd. 103 Hoe zoet zijn Uw redenen mijn gehemelte geweest, meer dan honig mijn mond! 104 Uit Uw bevelen krijg ik verstand, daarom haat ik alle leugenpaden.
Wijsheid is voor praktisch gebruik aangewende kennis. Wijsheid komt tot ons door gehoorzaamheid. Wij leren niet alleen van belofte en leer en gewijde geschiedenis, maar ook van voorschrift en gebod. In feite ontlenen wij aan de geboden de meest praktische wijsheid, en datgene wat ons het beste in staat stelt om onze tegenstanders aan te kunnen. Een heilig leven is de hoogste wijsheid en de beste bescherming. Hij die door God is onderwezen, heeft een praktische wijsheid die boosaardigheid de arglistige niet kan aanreiken; terwijl hij onschuldig is als een duif, vertoont hij meer dan de wijsheid van een slang.
Dat wat de Heere hem had geleerd, was nuttig geweest in het legerkamp, en hij vindt het even waardevol op de scholen. Onze leraren zijn niet altijd te vertrouwen; in feite mogen wij geen van hen onvoorwaardelijk volgen, want God vraagt rekenschap van ons en van onze persoonlijke oordelen. Het betaamt ons dus de kaart van het Woord van God nauwgezet te volgen, opdat wij het vaartuig kunnen redden zelfs wanneer de loods verkeerd gaat. Als onze leraren in alle opzichten van een gezonde gezindheid zouden zijn, zullen zij werkelijk blij zijn als wij hen overtreffen en zullen zij steeds bereid zijn te erkennen dat het onderricht van de Heere beter is dan ieder onderricht dat zij ons kunnen geven. Discipelen van Christus die aan Zijn voeten zitten, zijn vaak beter geschoold in goddelijke dingen dan doctors in de theologie. Het onderwijs dat aan de heilige Schrift is ontleend, is op tal van manieren te gebruiken.
Het is vanuit ieder gezichtspunt bezien superieur, en overal en in alle opzichten ongeëvenaard. Zoals onze ziel haar roem in de Heere mag hebben, zo mogen wij roemen in Zijn Woord. Gods woorden zijn vele en velerlei, en samen vormen ze wat wij ‘het Woord’ noemen: David had elk van die woorden op zichzelf lief, en had ze als geheel lief; hij proefde een onbeschrijflijke zoetheid daarin. Hij verwoordt het feit dat ze zoet zijn, maar omdat hij de graad van hun zoetheid niet kan aangeven, roept hij uit: ‘Hoe zoet!’ Omdat het Gods woorden zijn, waren ze goddelijk zoet voor Gods knecht; Hij die de zoetheid erin legde, had de smaak van Zijn knecht toebereid om dat op te merken en ervan te genieten.
David maakt geen onderscheid tussen beloften en geboden, leer en dreigement; ze horen allemaal bij Gods woorden en zijn allemaal kostbaar in zijn ogen. Wat een grote liefde voor alles wat de Heere heeft geopenbaard, in welke vorm dan ook! Het slotvers van de strofe markeert een grote persoonlijke vooruitgang, en laat zien dat de man Gods sterker, vrijmoediger en gelukkiger aan het worden is dan voorheen. Hij is onderwezen door de Heere, zodat hij onderscheid maakt tussen het waardevolle en het lage, en omdat hij de waarheid vurig liefheeft, haat hij onwaarheid intens. Moge elk van ons deze staat van onderscheiding en vaststelling bereiken, opdat wij God royaal mogen verheerlijken.
Overweging:
Door meditatie preken wij voor onszelf, en zo gaan we meer begrijpen dan onze leraren, want wij gaan ons hart begrijpen, wat zij niet kunnen.
