Charles H. Spurgeon was geliefd bij schoorsteenveger en minister
Prins der predikers werd honderd vijftig jaar geleden geboren
Het originele artikel is gepubliceerd op:
Dinsdag 19 juni was het 150 jaar geleden, dat Charles Haddon Spurgeon werd geboren. Een genoegzame reden om opnieuw stil te staan bij de geweldige betekenis van zijn persoon en werk. In Engeland wordt de 150ste geboortedag van de Prins der predikers gevierd met een „Spurgeon Celebration Week” van maandag 2 juli tot en met vrijdag 6 juli. Deze herdenking vindt plaats in het Spurgeon’s College op South Norwood Hill in Londen.
Maandag 2 juli spreekt rev. J. J. Brown over „Spurgeon en zijn College”. Dinsdag 3 juli verzorgt rev. M. K. Nicholls een lezing over „Spurgeon en de pastorale praktijk”. Woensdag 4 juli spreekt dezelfde referent over „Spurgeon en het gebedsleven”. Donderdag 5 juli zal rev. J. J. Brown spreken over „Spurgeon en de roeping tot Dienaar des Woords”. Vrijdag 6 juli refereert deze spreker over „Spurgeon en sociale zorg”.
Deze lezingen zijn uiteraard in de eerste plaats bedoeld voor de studenten van het Spurgeon”s College, maar voorts is iedere belangstellende van harte welkom.
Op zaterdag 16 juni was er een dienst in Waterbeach Baptist Church, waar Spurgeon predikant werd op 16-jarige leeftijd. De prediking van de „boy-preacher” bracht een geweldige opwekking van geestelijk leven teweeg, nog voordat hij op 19-jarige leeftijd predikant werd in de wereldstad Londen.
Dinsdag 19 juni — op de 150ste geboortedag van C. H. Spurgeon — werd er een gedenkplaat onthuld op 71 High Street te Kelvedon, waar hij geboren werd. ”s Avonds was er een dankdienst in de United Reformed Church in deze plaats.
Ten slotte zal er op zaterdag 22 september een dankdienst worden gehouden in de Spurgeon Memorial Evangelical Church, Artillery Street, Colchester, waar de 15-jarige Charles tot bekering kwam onder de prediking van een schoenmaker, die bij ontstentenis van de gastpredikant wegens een sneeuwstorm, preekte over Jesaja 45:22 „Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde!”
Dit Woord Gods heeft in de prediking van Charles Haddon Spurgeon door geklonken tot de einden der aarde. Bijna veertig-jaar preekte hij het evangelie van vrije genade in de Metropolitan Tabernacle voor een schare van 6000 mensen. En dat zondag aan zondag! Met uitzondering van de laatste jaren, toen zijn gezondheid steeds wankeler begon te worden. In zijn prediking bouwde hij zijn gemeente des te vaster op de Rots der eeuwen. Prediking in betoning van geest en kracht! De uitwerking daarvan was ongekend.
Spurgeon bereikte met zijn prediking niet alleen Londen, maar geheel Groot-Brittannië, alle landen van Europa, en in zekere zin zelfs de hele wereld. Zijn wekelijks uitgegeven preken gingen vanuit de Metropolitan Tabernacle in bijna veertig verschillende talen over het rond der aarde!
Spurgeon”s Tabernacle
Op de warme zondagmorgen van 17 juni jl. bezochten ds. J. R. Volk en schrijver dezes Spurgeon”s Tabernacle, tegenover Elephant and Castle, even ten zuiden van de Theems. We waren vroeg genoeg om het enorme gebouw, zowel van binnen ais van buiten, naar alle kanten te bekijken. En dan te bedenken, dat het vroeger nóg groter is geweest.
Spurgeon”s Tabernacle heeft zwaar geleden onder branden en Duitse bombardementen. Eigenlijk bleef alleen de portico met zijn zes zware zuilen ongeschonden. Het interieur is aangepast aan de eisen des tijds. Het aantal zitplaatsen bedraagt nu ongeveer 1300.
In gedachten zagen we het allemaal weer gebeuren. Daar, bij dat platform ongeveer, moet hij hebben gestaan. Met in het rond de twee galerijen boven elkaar. En met de duizenden om hem heen. Met zijn zilveren stem hield hij de schare van 6000 mensen aandachtig geboeid, leidde hen in de grazige weiden van het Woord van God, bracht hen tot de Zaligmaker.
En hij leidde hen tot Jezus! O wonderlijk, machtig werk des Heeren! Met het grootste gemak bereikte zijn onvergetelijke stem de verste uithoeken van dit grootse gebouw. Zonder geluidsversterker. Ongelofelijk!
En al die jaren was de Metropolitan Tabernacle niet aflatend iedere zondag tot de nok toe gevuld. Vaak moesten massa”s terug, die geen plaats meer konden bemachtigen. Politiemannen — echte Engelse bobby”s — bewaakten de ingangen van de Tabernacle tijdens de dienst. Geen dienst ging er voorbij of er kwamen mensen tot bekering.
Van alle rangen en standen was men vertegenwoordigd. De eenvoudigen, zowel als die in hoogheid waren gezeten. Charles Haddon Spurgeon wist ongeletterden en geleerden te boeien met dezelfde prediking. De schoorsteenveger was aanwezig, maar ook Lord Shaftesbury — de sociale hervormer van die tijd — en zelfs een enkele keer mr. William Gladstone, de minister-president. Ooit werd verteld, dat koningin Victoria eens een dienst had bijgewoond in vermomming.
Zondagmorgen 17 juni jl. was de Tabernacle heel goed bezet. Een blik in de richting van het platform deed ons beseffen dat deze morgen het Heilig Avondmaal zou worden gevierd. Na gesprek met een ambtsdrager ontvingen ook wij een communion card. De prediking was uit Johannes 15. Over de wijnstok en de ranken. En over de noodzaak van het vruchtdragen als kenmerkend voor de waarachtige bekering.
De plaatselijke pastor, dr. Peter Masters, wees daarbij op het gevaar van het oppervlakkig een beslissing nemen voor Jezus. Ontwikkelingen, zoals deze voorkomen in Pinkstergroepen, wees hij sterk af. Het gaat om het werk van de Heilige Geest in de breedte en in de diepte!
Voortdurend zagen we mensen om ons heen notities maken onder de prediking. De preek was inderdaad erg onderwijzend. En beslist gereformeerd. Waardig en ernstig werden de tekenen en zegelen van de Tafel des Heeren rondgedeeld. Maar niet, dan nadat een groot deel eerst de kerk verlaten had. Want alleen gedoopten mogen immers het Heilig Avondmaal vieren.
En onder de gedoopten verstaan de Baptisten dan alleen de als volwassenen gedoopten na belijdenis van het geloof. En dan worden predikanten, die zelf de kinderdoop voorstaan toch toegelaten tot de viering van het Heilig Avondmaal! Ik denk, dat dit in de geest van Spurgeon is, die ooit gezegd heeft eerst een christen te willen heten en vervolgens baptist.
Ondertussen was deze viering van het Heilig Avondmaal in Spurgeon”s Tabernacle een diepe ervaring, in meer dan één opzicht. Samen met al de heiligen, totdat Hij komt!
Norwood Cemetery
Na de dienst leidde onze weg langs Norwood Cemetery, waar de Prins der predikers ligt begraven tot de dag van de wederkomst van Christus. Tussen de vele graven zochten we de rustplaats van hem, die zijn Meester had liefgehad en gediend met heel zijn hart. Helemaal achteraan — op het oude gedeelte van de begraafplaats — rust onder een monumentale graftombe de grote prediker samen met zijn vrouw Suzannah tot de dag van de wederopstanding der doden.
Het was er o zo stil. En ook de tijd scheen stil te hebben gestaan. Bloemen geurden en vogels zongen hun lied. Was daar iets van het ruisen van een zachte stilte, dat door de eeuwen heen trekt en aantrekt op de voleinding?
Ruim 60.000 mensen waren langs de met palmtakken omrankte baar getrokken in de Tabernacle. De palmtakken — als symbolen van de overwinning — waren uit Mentone gehaald, aan de Franse Rivièra waar C. H. Spurgeon op 21 januari 1892 overleed op 57-jarige leeftijd.
Wat was toch het geheim van deze geniaal begaafde en tegelijk kinderlijk eenvoudige man? Zijn leven was Christus! Zachtmoedig en nederig van hart, stond hij, als weleer zijn Meester, met een warm bewogen hart onder de mensen van zijn tijd. Dat trok mensen. En dat doorbrak zo ongeveer alle kerkelijke grenzen.
Tijdens zijn laatste ziekte werd voor deze baptisten-prediker voorbede gedaan in zo ongeveer heel kerkelijk Londen. In de Anglicaanse diensten van de Westminster Abbey en de St. Paul”s Cathedral, zowel als door de Opperrabbijn in de synagoge te Londen.
De baptisten-prediker C. H. Spurgeon, geliefd bij de eenvoudige, bevindelijke vromen in de Schotse Hooglanden, dineerde met de aartsbisschop van Canterbury en ging op bezoek bij de minister-president op Downingstreet 10.
Koninklijk Huis
Bij zijn overlijden kwamen de condoleance-telegrammen zelfs van het Koninklijk Huis. En de prins en prinses van Wales betuigden persoonlijk hun meeleven. Een grote in Israël, omdat hij klein was voor God!
Op de dag van de begrafenis lag het zakenleven in Londen stil. Er waren meer mensen op de been, dan bij de plechtige opening van het Parlement. Duizenden en nog eens duizenden markeerden de route, die de begrafenis-stoet volgde van de Tabernacle naar de begraafplaats op Norwood Hill. Herbergen en kroegen aan weerszijden van de weg sloten hun ramen als teken van rouw.
Terwijl de onafzienbare stoet langzaam in de richting trok van Norwood Cemetery, lag de Bijbel uit de Tabernacle opengeslagen op de kist met het stoffelijk overschot van Spurgeon. Opengeslagen bij Jesaja 45:22 „Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde!” Hetzelfde Woord waardoor hij als 15-jarige jongen op Jezus mocht zien.
We staan naast en voor de grote graftombe. Aan de voorzijde is een borstbeeld van Spurgeon aangebracht. Daaronder ligt een uit steen uitgehouwen opengeslagen Bijbel. Daarop staat: „I have fought the good fight Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb het geloof behouden, voorts is mij weggelegd de kroon der overwinning…”
Arminiaan of hyper-calvinist
De Prins der predikers spreekt nog nadat hij is gestorven. Omdat hij het Woord sprak van de eeuwig levende God! In al zijn lengte, breedte, diepte en hoogte. Arminianen noemden Spurgeon een hyper-calvinist, en hyper-calvinisten noemden hem een arminiaan. Zijn persoon en prediking waren niet in rationele systemen te vangen. In hem gloeide en bloeide het waarlijk gereformeerde!
Waar in het spanningsveld van de genade en van het geloof de mens met zijn hebben en houden verdwijnt en de rechtvaardige en barmhartige God in Zijn Zoon verschijnt. Daarmee stond Spurgeon in zijn prediking boven de tijden en zó in de tijd. Daarmee stond hij boven allerlei klein-menselijke verhoudingen en zó onder de mensen.
Met het Woord van de Eeuwige, Die Zijn Zoon tot zonde had gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem. Met ongemeen grote geestelijke kracht velde hij de zondaar in zijn prediking neer in zijn verlorenheid en verdoemelijkheid en wierp hem tegelijk op de barmhartigheid Gods in Christus.
Een van de weinigen door de eeuwen heen, die met volle overgave, als een gezant van Christus de mensen gebeden heeft zich met God te laten verzoenen. Zonder daarbij ooit zich zelf te zoeken! Want het leven was hem Christus. Zelfgenoegzame vroomheid was hem ten enenmale vreemd.
Tijdens zijn colleges in het door hem gestichte Pastor”s College kon hij het dominee”s-vlees aan de kaak stellen in niets en niemand ontziende analyses. Niet onmogelijk, dat hij ook daarin voor onze tijd moet worden aangemerkt als een roepende in de woestijn. Zijn in elke onder ons bekende boekhandel verkrijgbare „Pastorale Adviezen”” spreken voor zichzelf!
Invloed
Wat is er nu nog van de invloed van Spurgeon merkbaar? Ik weet het niet precies, maar ik vrees. Die zondag woonden we ”s avonds een dienst bij in een Baptist Church in de onmiddellijke omgeving van het Spurgeon”s College. Een gedenksteen in de muur maakte ons duidelijk, dat John Spurgeon in 1902 op 91-jarige leeftijd de eerste -steen had gelegd. Duidelijk de vader van de Prins der predikers. Maar de plaatselijke predikant wist dit niet.
En op mijn vraag of hij een Spurgeonman was, lachte hij waf meewarig naar ons, terwijl hij een sarcastische opmerking maakte over de Down Grade Controversy. Kennelijk was dit voor hem een gepasseerd verleden-. En dat, terwijl Spurgeon aan deze controverse heeft geleden als geen ander. Een strijd, waarin hij de gereformeerde leer heeft verdedigd tegen het al meer opkomende modernisme, en die naar alle waarschijnlijkheid z”n levenseinde heeft verhaast.
In het Spurgeon”s College werden we maandag 18 juni gastvrij ontvangen. En we kregen weer alle ruimte ons te verdiepen in de geestelijke nalatenschap van Spurgeon. Maar is het Spurgeon”s College nog op de hoogte van de diepte en de breedte van de boodschap van de man, die eens het Pastor”s College stichtte?
Ik weet het niet, maar ik heb mijn aarzelingen. De relatie tussen Spurgeon”s College en Spurgeon”s Tabernacle is in ieder geval nier meer dan nihil, zoals ons een Tabernacle-ouderling vertelde.
„Baptist Times”
De plaatsvervanger van de Principal van het Spurgeon”s College rev. J. J. Brown bezorgde ons ”s middags het laatste nummer van „Baptist Times”, dat voor een groot deel gewijd was aan de Spurgeon-herdenking.
Het hoofdartikel was door J. J. Brown zelf geschreven. Met grote letters staat er boven dit artikel te lezen: „Prince of Preachers? That isn”t half the story – Prins der Predikers? Dat is nog niet het halve verhaal”. Nee, dan nog eens zijn sociale en politieke bewogenheid. Dat is er inderdaad ook! Hij stichtte armenhuizen en een weeshuis. En die Spurgeon Houses zijn er nog overal in Engeland. En Spurgeon vocht voor vrijheid van de kerk tegenover de staat. En hij deed veel voor democratisering van het onderwijs. Zeker!
Maar dit alles kwam onmiddellijk voort uit zijn prediking. Deze was altijd en overal nummer één, en daaruit vloeide de sociale betrokkenheid als vanzelf voort. Ik vrees, dat nu het tweede overbenadrukt wordt ten koste van het eerste.
Spanningsveld
Ik ben er niet zo gerust op, dat de general Baptists zijn geestelijke erfenis volle bewaard hebben, terwijl men […] onder de Strict-Baptists verdenkt de van vrije genade te hebben vermengd met de leer van de vrije wil. Wie het spanningsveld van de rechtvaardiging van de goddeloze niet tot volle […] laat komen, zou tot deze conclusie kunnen komen.
Maar ze is een vergissing! Spurgeon heeft Gods soevereiniteit en de menselijke verantwoordelijkheid nooit tegenover elkaar uitgespeeld. Integendeel! Beide heeft hij tot het laatst van zij leven ten volle gehandhaafd. Daarin is hij waarlijk gereformeerd!
En als zodanig spreekt Charles Haddon Spurgeon nóg — ook tot ons — nadat hij 150 jaar geleden het levenslicht aanschouwde.
Bron: Digibron | Door:
