Met Spurgeon Het Jaar Door

Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten. Psalm 104:14

Waarom geeft God het vee gras? De reden is dat het vee van Hem is. Hier is een tekst om het te bewijzen: ‘Mijne is het zilver en Mijne is het goud.’ ‘De beesten op duizend bergen.’ Van alle kudden vee in de wereld kon God zeggen: Ze zijn van Mij. Lang voordat de veeboer zijn merk op zijn stier zet, heeft God er het merkteken van Zijn schepping op gezet. En zo, lang voordat het stempel van Adams val op ons voorhoofd was gedrukt, werd het stempel van verkiezende liefde erop gezet: ‘En al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.’ God voedt het vee ook omdat Hij ermee in een verbond is gekomen om dat te doen. Wat? Een verbond met het vee? zegt iemand. Ja, echt; want als God tot Zijn knecht Noach spreekt op de dag dat al het vee uit de ark komt, horen we Hem zeggen: ‘Ik richt Mijn verbond op met u en met uw zaad na u, en met alle levende ziel, die met u is, van het gevogelte, van het vee en van alle gedierte der aarde met u.’ Er werd dus een verbond gemaakt met het vee, en dat verbond was, dat zaaiing en oogst niet zouden ophouden. Daarom brengt de aarde de dingen voor het vee voort, en laat de Heere het gras voor het vee groeien. Houdt de Heere Zijn verbond met het vee – en zal Hij Zijn verbond dan niet houden met hen die Hij liefheeft? O! Het is omdat Hij een verbond heeft met Zijn uitverkorenen in de Persoon van de Heere Jezus, dat Hij hen van alle dingen voorziet die ze voor tijd en eeuwigheid nodig zullen hebben, en dat Hij hen vanuit de volheid van Zijn eeuwige liefde verzadigt!