Met Spurgeon Het Jaar Door

Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten. Psalm 104:14

Bedenk dat God werkt in dingen ver bij ons vandaan. Gras groeit niet alleen waar mensen ervoor zorgen, maar ook daarboven, op de helling van een verlaten alp, waar nooit een reiziger langskomt. Waar alleen maar het oog van een schuwe vogel die eenzame pracht heeft gezien, spreiden mos en gras hun schoonheid ten toon. Gods werken zijn schoon voor andere ogen dan die van stervelingen. En u, eenzaam kind van God, dat in een afgelegen hutje woont, onbekend en onopgemerkt – de liefde van de hemel vergeet u niet. Hij laat het gras in alle eenzaamheid groeien, en zal Hij u dan niet laten bloeien in uw alleen-zijn? Hij kan uw gras voortbrengen en u in uw alleen-zijn en zonder dat er iemand op u let, de leerschool voor de hemel laten doorlopen. Weet u, gras is iets waar we op lopen, en niemand denkt eraan dat zijn voet het vertrapt – en toch laat God het groeien. Misschien is er iets dat u benauwt, en wordt u onder de voet gelopen, maar laat dat u niet neerslachtig maken, want God oefent gerechtigheid voor allen die onderdrukt worden. Hij laat het gras groeien, en kan uw hart laten bloeien onder alle lasten en bezoekingen van het leven, zodat u toch gelukkig en heilig zult zijn, ook al marcheert de hele wereld over u heen. U blijft het onvergankelijke leven leiden dat God Zelf u schenkt, ook al zet de hel zelf zijn hak op u. Arme, behoeftige, onbekende, onopgemerkte, verdrukte en vertrapte mens, God laat het gras groeien, en Hij zal voor u zorgen.