Met Spurgeon Het Jaar Door

Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen. Lukas 2:14

De geboorte van Christus heeft God méér eer gegeven dan Hij hier ooit op een andere manier had kunnen ontvangen. Wat een wijsheid wordt er aan den dag gelegd in het plan tot verlossing, waarvan de vleesgeworden God het middelpunt is! Wat komt hier een liefde openbaar! Wat een kracht is het die de Goddelijke vanuit de heerlijkheid bracht naar de kribbe; de almacht slechts heeft zo’n groot wonder tot stand kunnen brengen. Wat een trouw aan de eeuwenoude beloften! Wat een genade, en toch: wat een gerechtigheid! Want in de Persoon van het nieuwgeboren Kind moest de wet vervuld worden, en in Zijn dierbaar lichaam moest de wraak genoegdoening krijgen voor de schending van Gods gerechtigheid. Alle eigenschappen Gods waren in dat kleine Kind op een heerlijke manier tentoongespreid, en tegelijkertijd verhuld. Denk eens dat al het licht van de zon in één brandpunt zou samenkomen, en dat het toch zo mild zichtbaar zou worden gemaakt, dat het gevoeligste oog het kon verdragen — zó is het wanneer de glorierijke God zo laag wordt neergelegd voor de mens, dat hij Hem kan zien, geboren uit een vrouw. Denk daar aan: het uitgedrukte beeld van God in sterfelijk vlees! De Erfgenaam van alle dingen gelegd in een kribbe. Wat is dat wonderbaarlijk! ‘Ere zij God in de hoogste hemelen!’ Nooit eerder heeft Hij Zich zo geopenbaard als nu in Jezus. Het is door de geboorte van onze Heere Jezus dat er al een zekere mate van vrede op aarde is, en er ook nog een oneindige vrede zal komen.