Heeft u nog nooit een klein kind gezien dat de weg kwijt is en op straat om zijn “Moeder” roept? Welnu, u kunt dat kind geven wat uw wilt, maar het zal niet stoppen met het roepen om zijn “moeder”. Hij is haar kwijtgeraakt en is ontroostbaar. U neemt de kleine zwerver mee naar huis, u laat het veel speelgoed zien, u geef het veel snoep, maar het heeft allemaal geen zin, het wil “Moeder” en zijn kleine hart zal bezwijken van verdriet tenzij hij haar vindt. Maar laat de kleine nu zijn moeder zien, hij zal in haar boezem vliegen want dat was het enige verlangen van zijn hart. Hoe heerlijk is het om daar te zijn! Zo heb ik mij ook vaak gevoeld wanneer ik snikkend in slaap viel in de schoot van mijn lieve God, al zou al het andere van mij afgenomen worden, als dat Hem zou behagen, als ik maar bij Hem mocht zijn, geen ander verlangen zou ooit mijn ziel kunnen troosten. Ik weet dat dit zo is bij eenieder die de Heere liefheeft, hun liefde voor Hem maakt Zijn aanwezigheid alles in allen.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart,
zo is God de Rotssteen mijns harten
en mijn Deel in eeuwigheid.
Dag gemist? Bekijk hier het hele Dagboek.
