Aan de voeten van de Meester

Indien de priester, die gezalfd is, zal gezondigd hebben, tot schuld des volks, zo zal hij voor zijn zonde, die hij gezondigd heeft, offeren een var, een volkomen jong rund, den Heere ten zondoffer. Leviticus 4:3

Zij die Christus willen preken, maar niet de gekruisigde Christus, missen de ziel en de essentie van ons heilig geloof. “Laat Hij nu van het kruis afkomen en wij zullen Hem geloven” roepen de unitariërs. Alles behalve een gekruisigde God. Maar daar ligt nu net het geheim van het mysterie en het hart en de kern van ons vertrouwen. Een Verlosser die regeert, daar verheug ik mij in. De gedachte aan de heerlijkheid die komt laat onze ogen stralen. Maar toch is de bloedende Verlosser de hoop van de zondaar. De zondaar kijkt naar het kruis, het centrum van ellende, voor troost. Niet naar de sterren van Bethlehem of de brandende zon van het duizendjarige Koninkrijk. Iemand die zich aansloot bij onze kerk zei: “Meneer, ik geloofde in een verheerlijkte Christus maar dat gaf me nooit troost. Nu ik geloof in een gekruisigde Christus heb ik vrede.” Op Golgotha is troost en daar alleen. Dat Jezus leeft, is vreugdevol. Maar de grond voor die vreugde is, dat Hij die leeft eens geslacht was. Dat Hij eeuwig regeert is een hele kostbare waarheid. Maar dat de hand die de zilveren scepter vast heeft eens doorboord was, is het grote geheim van onze vreugde. O geliefden, kom niet op plaatsen waar uw ogen het kruis van Christus niet kunnen zien. Geef het bestuderen van het kruis nooit op voor het overdenken van de leer van het Evangelie, het overdenken van de voorschriften in Gods Woord of het bestuderen van de profetieën in de Schrift. Het kruis is de plaats van uw geestelijke geboorte. Het moet de plek zijn van de vernieuwing van je gezondheid want het is het verpleeghuis van elke zondezieke ziel. Het bloed is de echte zalf van Gilead. Het bloed is het enige geneesmiddel wat elke geestelijke ziekte geneest.