Aan de voeten van de Meester

En zij stenigden Stefanus, aanroepende en zeggende: Heere Jezus, ontvang mijn geest. En vallende op de knieen, riep hij met grote stem: Heere, reken hun deze zonde niet toe! En als hij dat gezegd had, ontsliep hij. Handelingen 7:59-60

Sommige tedere harten zijn niet alleen verrast, maar ook ontmoedigd en bedroefd door de tegenstand in de wereld. Zachte, liefdevolle geesten, die niemand afwijzen als ze kunnen helpen, voelen scherp de moedwillige aanvallen van hen die ze liever behagen dan tegenstaan. Deze personen zijn zeer gevoelig en hebben veel liefde en lijden onder de pijn van de wrede tegenstand, vooral als het gaat om geliefde familieleden. Voor hen die God en de mens liefhebben, is het soms een kwelling om een oorzaak van de strijd te zijn, zelfs om Christus’ wil. Wie het meest liefheeft lijkt het meest op God en hij is het dichtst bij het beeld van Christus gekomen, wiens hart vol van tederheid is – de ruwere geesten blijken eerder dwergen dan reuzen in het koninkrijk van God te zijn. Wij moeten de ruggengraat hebben en bereid zijn om in alle ernst voor het geloof te strijden; maar toch, hoe meer liefde wij tonen, hoe beter, en dus zal het ons meer pijn kosten om voortdurend in oorlog te zijn met liefdeloze geesten. Dit is een deel van de beproeving die we moeten doorstaan; en hoe dapperder we het onder ogen zien, hoe grondiger we de veldslagen van vrede en zuiverheid zullen winnen.