William Dawson heeft dit verhaal ooit verteld om uit te beelden hoe nederig de ziel moet zijn voordat hij vrede kan vinden. Hij zei dat een kleine jongen thuiskwam van een opwekkingsbijeenkomst en tegen zijn moeder zei: ‘Moeder, John is onder overtuiging en op zoek naar vrede, maar hij zal het vannacht niet vinden, moeder.’ “Waarom niet, William?” vroeg ze. ‘Omdat hij maar op één knie zit moeder en hij zal nooit vrede krijgen totdat hij op beide knieën zit.’ Welnu, de moraal is, dat het in metaforisch opzicht, waar is. Totdat de veroordeling van de zonde ons op beide knieën neerhaalt, totdat we volledig vernederd zijn, totdat we geen hoop meer hebben, geen verdienste, geen trotse hoogmoed, kunnen we de Verlosser niet vinden. En we moeten gewillig zijn, om Hem niet te omhelzen zoals men doet met de geheiligde Maria, maar, om op afstand te staan zoals de onreine melaatsen deden.
