Zoon van vertroosting. Handelingen 4:36
We voelen ons allemaal wel eens verdrietig of somber. Sommige mensen merken dit meer dan anderen, maar iedereen kent het gevoel om zich down te voelen. Daar kunnen veel verschillende redenen voor zijn: misschien voel je je ziek, of zijn je plannen niet gelukt. Misschien is er iets vervelends gebeurd in je leven of bij mensen die je lief zijn. Ook christenen die God kennen, kunnen zich soms verdrietig of somber voelen, net als iedereen. Ken je William Cowper? Hij leefde heel lang geleden, in de achttiende eeuw. Hij schreef zo’n achtenzestig liedjes, die we hymnen noemen, en we zingen er nog steeds een paar van. Toch had Cowper ook moeilijke momenten waarin hij zich heel verdrietig voelde. Ook Spurgeon voelde zich soms somber. Dat is eigenlijk niet zo vreemd als je bedenkt tegen wat voor problemen hij aanliep. Soms hadden mensen kritiek op hem, maakten ze grappen over hem in de kranten, en vaak voelde hij zich ziek en had hij pijn. Zijn vrouw, Susannah, was ook jarenlang ziek. Hij had veel zorgen door het weeshuis en andere dingen waar hij voor moest zorgen. Een van de diakenen van de Metropolitan Tabernacle was een man met de naam William Olney. Hij was een goede vriend van Spurgeon. Toen Spurgeon in 1890 tijdens Olney’s begrafenis sprak, herinnerde hij eraan dat William vaak in zijn gebeden zei: “Heere Jezus, wij zijn één met U. Wij voelen dat wij een levende, liefdevolle en blijvende eenheid met U hebben.” Wat een prachtige manier om te bidden!
William Olney zag dat Spurgeon een heel moeilijke tijd had, met veel verdriet en somberheid. Daarom wilde hij hem opvrolijken. Tijdens een bijeenkomst in de kerk stond hij op en zei: “Onze voorganger is depressief! Zouden degenen die zich onder zijn bediening hebben bekeerd of gezegend zijn, willen opstaan?” Er waren die dag veel mensen in de kerk. Weet je hoeveel er opstonden? Maar liefst 1200 mensen! Die wilden laten zien dat God hen had geholpen door Spurgeons woorden en daden. Dat zal Spurgeon ongetwijfeld getroost hebben en hem hebben geholpen zich beter te voelen. Toen vroeg William: “Kunnen we allemaal voor onze voorganger bidden?” Dat was ook heel fijn voor Spurgeon om te horen! Na de bijeenkomst kwamen achttien mensen naar Spurgeon toe om hem te vertellen dat ze lid wilden worden van de kerk. Dat was ook een groot cadeau voor hem! Wist je dat er in het boek Handelingen een man is die de bijnaam had “Zoon van vertroosting”? Kijk maar eens in Handelingen 4:36 wat zijn naam was. Als we op Hem vertrouwen, zal de Heere ons bemoedigen en moeten we anderen die bij Hem horen ook bemoedigen.
