Zo de HEERE lust had ons te doden, Hij had het brandoffer en spijsoffer van onze hand niet aangenomen, noch ons dit alles getoond, noch ons om dezen tijd laten horen, zulks als dit is. Richteren 13:23
Dit is een belofte die ontstaan is door logisch te denken. Het is een conclusie, die, met recht, uit vaststaande feiten wordt getrokken. Het was niet waarschijnlijk dat de Heere aan Manoach en zijn vrouw had geopenbaard dat zij een zoon zouden krijgen en dat Hij dan toch van plan was om hen te doden. De vrouw redeneerde juist en je doet er goed aan, als je de lijn van haar redenering volgt. De Vader heeft het grote offer van Golgotha aanvaard. Hij heeft Zelf verklaard dat Hij er behagen in had. Hoe kan Hij jou dan nu willen doden? Waarom is er een plaatsvervanger, als de zondaar nog steeds moet omkomen? Het aanvaarde offer van Jezus maakt een einde aan de angst. De Heere heeft je uitverkiezing, je aanneming, je vereniging met Christus en je huwelijk met de Geliefde aan je laten zien. Hoe kan Hij je dan nu doden? De beloften zijn met zegeningen geladen. Daarom is het nodig dat je voor het eeuwige leven bewaard wordt. Het is voor de Heere niet mogelijk om je te verwerpen en toch Zijn verbond te houden. Het verleden verzekert je hiervan en de toekomst verzekert het je opnieuw. Je zult niet sterven, maar leven, want je hebt Jezus gezien. En in Hem heb je de Vader gezien door de verlichting van de Heilige Geest. Vanwege dit levendmakende gezicht zullen wij eeuwig leven.