En Samuël zeide: Spreek, want Uw knecht hoort. 1 Samuël 3:10
Als we God tot ons horen spreken, roept dat bij velen van ons een vage herinnering op. Ik doe een beroep op hen die ooit deze stem hebben gehoord. Herinnert u zich de vele plaatsen niet, beste vrienden, waar de Heere tot u heeft gesproken? Bent u de vele preken vergeten die u hebt gehoord, maar dat er één preek is die u nooit vergeten bent – en misschien zijn het er wel tien die u zich herinnert als u een beetje terugdenkt. Waarom herinnert u zich die? Wel, omdat u in grote nood was. U ging naar het huis des gebeds, en de preek scheen helemaal voor u bedoeld. U zei tegen iemand die naast u zat: Ik ben blij dat ik hier gekomen ben, want ik weet zeker dat het van de eerste zin tot de laatste allemaal voor mij was. Of een andere keer: u begon heel lusteloos en dof te worden, u ging naar Gods huis en daar werd een preek gehouden die u in het hart raakte en u deed ontwaken. U zou nooit terug kunnen naar de plaats waar u was voordat God tot u sprak. Nee, nooit kunnen we die stemmen vergeten – liefelijk en toch krachtig – die onze ziel ontroeren, die zich niet door ons oor kronkelen en de helft van hun kracht kwijtraken, maar rechtstreeks tot het hart komen en zich in het hart als in een schrijn bergen! O ja, als God tot u heeft gesproken, zal uw hart opspringen bij de herinnering aan de vele keren dat Hij zo heeft gedaan!
